Ιωαννης Θεοδωροπουλος
Αγαπητοί φίλοι, αν θέλουμε να επιτύχουμε και να ξεπεράσουμε τα οικονομικά προβλήματα που μας βασανίζουν, και να ανακτήσουμε την χαμένη «Αίγλη των προγόνων μας», τότε για αυτά και για άλλα ακόμη ο μεγάλος δάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε υποδείξει τον τρόπο με το «δράξασθε παιδείας».
Πρώτα πρέπει να υποδείξουμε στους Έλληνες, έχοντας ως στόχο τα ανωτέρω, πως θα δημιουργήσουμε πολίτες που θα κατατάσσονται στους Ορθολογιστές.
Ο ορθολογισμός όπως εγώ τον εννοώ, είναι η αποδοχή όλων αυτών των φαινομένων και των συμβάντων, που υπακούουν στους νόμους της φυσικής, αποδεικνύονται με τα μαθηματικά, είναι αποδεκτά από την λογική, και ότι είναι επιστημονικά και τεχνολογικά τεκμηριωμένα.
Ο ορθολογισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά είναι ένας τρόπος σκέψης, θα έλεγα είναι η αποδοχή των πραγμάτων με φιλοσοφική διάθεση. π.χ. όσες φορές και να πει η θρησκεία «ου φονεύσεις» αυτός που έχει σκοπό να το πράξει θα το κάνει. Αν όμως η συνείδηση του, του πει «όχι δεν θα το κάνεις» σίγουρα δεν θα το κάνει. Άρα ο ενάρετος τρόπος ζωής είναι θέμα φιλοσοφικό και όχι θρησκευτικό.
Όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις του ανθρώπου, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία στην παιδία, κ.α. είναι καρπός του ορθολογισμού.
Όπου απουσίαζε ο ορθολογισμός είχαμε φαινόμενα όπως το Άουσβιτς, το Ματ Χάουζεν, τον Πόλ Πότ που εξόντωσε τρία εκατομμύρια συμπατριώτες του. Αλλά να μην ξεχνάμε και τις θηριωδίες των Γερμανών στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Μονοδένδρι της Λακωνίας, στον Χορτιάτη, Στην Καισαριανή, Στην Κοκκινιά, Στην Κάντανο των Χανίων, και που να πρωτοθυμηθείς.
Οι άνθρωποι που είναι θιασώτες του ορθολογισμού, τον χρησιμοποιούν προ πάσης ενέργειας, και δεν δρουν παρορμητικά. Τους διακρίνει η αυτοκριτική, γιατί πάντα μετά από κάθε ενέργεια τους γίνονται κριτές των πράξεων τους.
Στην πολιτική ως οπαδοί των αριθμών, χαρακτηρίζονται ως τεχνοκράτες, και μπορούν να κουμαντάρουν τα οικονομικά. Κατηγορούνται ως ανάλγητοι από την αντιπολίτευση με την δικαιολογία ότι βλέπουν τους αριθμούς που μπορεί να ευημερούν, ενώ η κοινωνία των πολιτών έχει οικονομικά προβλήματα. Δυστυχώς όμως οι ορθολογιστές καλούνται να σώσουν την οικονομία όταν αυτή έχει καταρρεύσει, διότι οι προκάτοχοι των μοίραζαν χρήματα για να δίνουν την εντύπωση του καλού πολιτικού, χρεώνοντας το κράτος. Ή σπαταλούσαν, ή έκλεβαν, ή κακοδιαχειρίζονταν το δημόσιο χρήμα.
Παρακολουθώντας τα βίαια επεισόδια που συμβαίνουν στα γήπεδα, αλλά και δημοσιογράφους που θέτουν ερωτήματα σε τυχαίους πολίτες στους δρόμους των πόλεων, διαπιστώνουμε ότι μεταξύ μας κυκλοφορούν και αρκετοί ανεγκέφαλοι, και αρκετοί που λες μα δεν πέρασαν ποτέ αυτοί από σχολείο; Να μην είναι γνώστες των βασικών όρων που ακούει στις ειδήσεις. Τι είναι το Σύνταγμα, η Νομοθετική εξουσία, η Δικαστική εξουσία, η Εκτελεστική εξουσία, η Βουλή, τον ρόλο των υπουργείων, πως το κράτος ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, στην Υγεία, στην Παιδία, στην Άμυνα, και ένα πλήθος ακόμη υποχρεώσεων του. Όμως όλοι αυτοί είναι Έλληνες πολίτες, που δεν χρησιμοποιούν την λογική, και χρήζουν εκπαίδευσης.
Το σχολείο πρέπει να έχει πλέον το πρώτο λόγο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του νέου, γιατί το θέμα είναι καθαρά φιλοσοφικό, και όχι θρησκευτικό, οπότε αν ο χαμένος χρόνος που διατίθεται για τα ανούσια θρησκευτικά παραμύθια διατεθεί για την μελέτη των φιλοσόφων μας, με πρώτον τον Αριστοτέλη, σε ανάλογα συγγράμματα τους, αλλά και η συγγραφή και η διδασκαλία του κατάλληλου μαθήματος, «Αγωγή του πολίτη» θα συμβάλλουν προς τον σκοπό αυτό.
Έτσι θα διαμορφώσουμε πολίτες ελεύθερα σκεπτόμενους, πολίτες που θα είναι γνώστες των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων των προς ένα οργανωμένο κράτος και του τρόπου λειτουργίας του. Με αυτόν τον τρόπο ο κάθε νέος θα βάλει τα θεμέλια για την ολοκληρωμένη προσωπικότητα του ώστε να αποτελεί και αυτός ένα αξιόλογο μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας.
Την λύση του προβλήματος την κρατάμε στα χέρια μας, και δεν απαιτεί τεράστιες οικονομικές δαπάνες. Αν καταφέρουμε να δομήσουμε ένα κράτος που να εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες, και οι πολίτες του να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, έχοντας στο μυαλό τους την θέση του προγόνου μας Πλάτωνα : «μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερο εστί η πατρίς και σεμνότερο και αγιότερο». Θα έχουμε κάνει το αποφασιστικό βήμα. Το αποτέλεσμα θα είναι ορατό αφού πρώτα δομήσουμε πολίτες υγιώς σκεπτόμενους και ορθολογικά πράττοντας. Τότε θα έχουμε πετύχει την βελτίωση της οικονομίας κατά 50%. Γιατί είναι στους πάντες γνωστό ότι η οικονομία μιας χώρας κατά το ήμισυ εξαρτάτε από την ψυχολογία της αγοράς. Είναι απαράδεχτο οι νέοι για 12 συνεχή χρόνια να διδάσκονται τα παραμύθια της θρησκείας, που υποτιμούν την νοημοσύνη τους, και να μην τους διδάσκουν ότι ο θεός για κάθε άνθρωπο είναι η συνείδηση του.
Με τα παραπάνω διατυπώνω την άποψη μου ότι αν δεν καταφέρουμε να διαμορφώσουμε πολίτες ελεύθερα και υγιώς σκεπτόμενους, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε το κράτος εκείνο που πιστεύω ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων θα ήθελε να είναι πολίτης του.
Ορισμένοι μιλούν για «αντίσταση» άλλοι για «επανάσταση», και ερωτώ: εναντίων ποίων να κάνουμε επανάσταση; Ποίοι είναι αυτοί που μας επιβουλεύονται; Που αν τους αφανίσουμε θα δούμε άσπρη μέρα. Πέστε μου και εγώ μαζί σας.
Αν θέλουμε λοιπόν να κάνουμε «επανάσταση» ένας είναι ο εχθρός μας, και αυτός είναι ο «ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ» Εάν καταφέρουμε να τον αλλάξουμε, τότε ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ.
