Θλιβερή είναι η εικόνα της ραγδαίας
αποβιομηχανοποίησης που παρουσιάζει η χώρα μας στα χρόνια της
ευρωκόλασης.Η καθίζηση της εγχώριας ζήτησης, η χρηματοοικονομική
ασφυξία, το δυσβάσταχτο ενεργειακό κόστος, η υψηλή φορολογία και κυρίως
το ακριβό ευρώ που ευνοεί τις εισαγωγές από χώρες με υποτιμημένα
νομίσματα όπως η Κίνα, έχουν προκαλέσει μια χωρίς προηγούμενο λεηλασία
του παραγωγικού ιστού της χώρας με στρατιές ανέργων και με το φαινόμενο
της ανακυκλούμενης κρίσης.
Την ώρα που ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών και ειδικότερα ο πρόεδρός του Θεόδωρος Φύσσας, εισαγωγέας ο ίδιος ειδών πληροφορικής ( Infoquest), υμνεί το ευρώ και καταριέται τη δραχμή, συνεχίζεται η καταστροφή της εγχώριας βιομηχανίας που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στον αθέμιτο ανταγωνισμό των εισαγόμενων ξένων ομοειδών προϊόντων. Στο βωμό του «πάση θυσία στο ευρώ», που επαγγέλλονται οι κάλπικοι και κρατικοδίαιτοι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας, κλείνουν η μία βιομηχανία μετά την άλλη, με χιλιάδες λουκέτα μικρών, μεσαίων και μεγάλων παραγωγικών μονάδων.
Τελευταίες εξελίξεις
Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόταση για την εξαγορά του μεγάλου ελληνικού ομίλου τροφίμων Vivartia, θυγατρικής της MIG, έχει υποβάλλει το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο EMMA Capital, ιδιοκτησίας Jiri Smejc, η οποία έχει εξαγοράσει και το κερδοφόρο μονοπώλιο του ΟΠΑΠ! Η EMMA Capital έχει προτείνει την εξαγορά του συνόλου των μετοχών της Vivartia Συμμετοχών (ελέγχει τις εταιρείες ΔΕΛΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, GOODY’S, EVEREST, ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗΣ) από τις MIG και Πειραιώς, προσφέροντας, περίπου, 600 εκ. ευρώ, που, μετά την αφαίρεση του χρέους του ομίλου, αντιστοιχούν σε περίπου 200 εκ. ευρώ μετρητά για τους μετόχους. Οι μέτοχοι φέρονται να εξετάζουν σοβαρά την πρόταση εξαγοράς της Vivartia Συμμετοχών και ίσως στο αμέσως επόμενο διάστημα, να υπάρξουν ενδεχομένως εξελίξεις.
Πολύ πρόσφατα μια σημαντική βιομηχανία τροφίμων, η Μινέρβα Ελαιουργική, πέρασε σε ξένα κεφάλαια, ενώ το 2018 πραγματοποιήθηκε και η πλήρης εξαγορά της Ολυμπιακής Ζυθοποιΐας με τα γνωστά brands Fix Hellas και Mythos από την πολυεθνική Carlsberg, στο πλαίσιο ενός οργίου εξαγορών ελληνικών παραγωγικών μονάδων από ξένες επιχειρήσεις και συχνά funds.
Υπόλογες και υπάκουες στο Βερολίνο, οι κυβερνήσεις όλων των πολιτικών αποχρώσεων ξεπουλάνε σε ξένους άρπαγες το υπερκερδοφόρο στρατηγικό δυναμικό των δημοσίων επιχειρήσεων ( Τράπεζες, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ,λιμάνια, μεταφορές (ΟΑ), δίκτυα, αεροδρόμια κλπ). Και έπεται συνέχεια.
Αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν
Από τις ιστορικές βιομηχανίες που έκλεισαν στα χρόνια της ευρωφυλακής, μεταξύ άλλων, είναι η μεγάλη χαρτοβιομηχανία Softex., η ΙΜΑΣ, η ιστορική Χαρτοποιία Θράκης (Diana) του Π. Ζερίτη, η οποία, εκτός από το εργοστάσιο στην Ξάνθη, είχε εγκαταστάσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κοζάνη, Πάτρα και Ηράκλειο Κρήτης. Το Μάρτιο του 2013, έκλεισε από την SCA Hellas (πρώην Georgia Pacific) το εργοστάσιο της χαρτοβιομηχανίας Delica στην Πάτρα.
Τον Μάρτιο του 2013 η ΑΓΕΤ Ηρακλής έκλεισε το εργοστασίό της στη Χαλκίδα. Τον Νοέμβριο του 2013 έκλεισε το εργοστάσιο της Αλουμίλ στην Ξάνθη. Το 2014 αποφασίστηκε η λύση της εταιρείας ΒΙΟΜΕΚ, που δραστηριοποιούνταν στις μεταλλικές κατασκευές πυλώνων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Από το 2014 ουσιαστικά κλειστό είναι και το εργοστάσιο των Ελληνικών Σωληνουργείων Χαλκίδας (πρώην Τσαούσογλου), που ανήκει στη Μηχανική της οικογένειας Εμφιετζόγλου.
Το καλοκαίρι του 2015 ηχηρό βιομηχανικό λουκέτο ήταν αυτό της ιστορικής βιομηχανίας συσκευασίας ΒΙΣ.Η μονάδα στον Βόλο σταμάτησε τη λειτουργία της, καθώς διαπιστώθηκε ότι ήταν πιο συμφέρουσα η εισαγωγή χαρτιού από το εξωτερικό. Η ΒΙΣ ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1936 και ήταν η πρώτη βιομηχανία συσκευασίας που παρήγαγε κυματοειδές χαρτόνι. Σημαντικές απώλειες καταγράφηκαν και σε άλλους κλάδους, όπως στη βιομηχανική ξυλεία (εργοστάσιο της Shelman στην Εύβοια το 2013), στη βιομηχανία τροφίμων (Pepsi στο Λουτράκι, Nutriant στη Θεσσαλονίκη το 2013) κλπ.
Λουκέτα μπήκαν το 2014 στα εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στην Ελευσίνα της οικογένειας Μάνεση, όπως και στη χαλυβουργία Hellenic Steel, η οποία έκλεισε οριστικά πέρυσι το 2016. Το 2011 η Arcelor Mittal, ιδιοκτήτρια της Konti Steel, προχώρησε στο κλείσιμο του εργοστασίου στον Βόλο.Από το 2012 η Χαλυβουργική, της οικογένειας Αγγελόπουλου, προχώρησε σε εκ περιτροπής σβήσιμο της υψικαμίνου, ενώ πολύ πρόσφατα το εργοστάσιο έκλεισε οριστικά.Οι ελληνικές χαλυβουργίες, συμπιέζονται από την άνιση φορολογία και το υψηλό κόστος του ρεύματος σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνιστές τους, ενώ το τελειωτικό χτύπημα τους έχει δώσει η μεγάλη κρίση στην οικοδομή.
Το 2015 έκλεισε η Ηλεκτρομηχανική Κύμης, θυγατρική της ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα), το εργοστάσιο της οποίας έχει επίσης σταματήσει να λειτουργεί. Η Neoset δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στον ισχυρό ανταγωνισμό και οδηγήθηκε σε πτώχευση τον Μάρτιο του 2014. Την ίδια χρονιά, το 2014, πτώχευσε και η ιστορική βιομηχανία επεξεργασία ξυλέιας Shelman, η οποία υπήρξε στην ακμή της η μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής ξύλου στα Βαλκάνια. Το 2013 οδηγήθηκε σε κλείσιμο η βιομηχανία τροφίμων Nutriart, πρώην Κατσέλη (αρτοποιία-ζαχαροπλαστική). Το 2013 διέκοψε τη λειτουργία του το εργοστάσιο της καπνοβιομηχανίας Γεωργιάδη στη Θήβα, δίπλα στην Εθνική Οδό.
Μεγάλη απώλεια ήταν η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου Pepsico-ΗΒΗ στα Οινόφυτα Είχε προηγηθεί το κλείσιμο του εργοστασίου της εισηγμένης συρματουργίας Λεβεντέρης στη βιομηχανική περιοχή Βόλου.
Σε κατάσταση πτώχευσης είναι η μεγάλη μονάδα της Λάρκο στη Λάρυμνα λόγω τεράστιου προστίμου που της επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Ένωση με το αιτιολογικό ότι, της δόθηκαν πλαγίως κρατικές επιδοτήσεις.Την ίδια ώρα, η ΕΕ κάνει τα στραβά μάτια στην κατάφωρη παραβίωση στοιχειωδών κανόνων ανταγωνισμού, με την πρακτική πολλών Ευρωπαϊκών εταιρειών να καταφεύγουν σε φορολογικούς παράδεισους και σε χώρες μέσα στην ΕΕ όπως είναι η Μάλτα, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία κλπ.
Την ώρα που ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών και ειδικότερα ο πρόεδρός του Θεόδωρος Φύσσας, εισαγωγέας ο ίδιος ειδών πληροφορικής ( Infoquest), υμνεί το ευρώ και καταριέται τη δραχμή, συνεχίζεται η καταστροφή της εγχώριας βιομηχανίας που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στον αθέμιτο ανταγωνισμό των εισαγόμενων ξένων ομοειδών προϊόντων. Στο βωμό του «πάση θυσία στο ευρώ», που επαγγέλλονται οι κάλπικοι και κρατικοδίαιτοι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας, κλείνουν η μία βιομηχανία μετά την άλλη, με χιλιάδες λουκέτα μικρών, μεσαίων και μεγάλων παραγωγικών μονάδων.
Τελευταίες εξελίξεις
Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόταση για την εξαγορά του μεγάλου ελληνικού ομίλου τροφίμων Vivartia, θυγατρικής της MIG, έχει υποβάλλει το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο EMMA Capital, ιδιοκτησίας Jiri Smejc, η οποία έχει εξαγοράσει και το κερδοφόρο μονοπώλιο του ΟΠΑΠ! Η EMMA Capital έχει προτείνει την εξαγορά του συνόλου των μετοχών της Vivartia Συμμετοχών (ελέγχει τις εταιρείες ΔΕΛΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, GOODY’S, EVEREST, ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗΣ) από τις MIG και Πειραιώς, προσφέροντας, περίπου, 600 εκ. ευρώ, που, μετά την αφαίρεση του χρέους του ομίλου, αντιστοιχούν σε περίπου 200 εκ. ευρώ μετρητά για τους μετόχους. Οι μέτοχοι φέρονται να εξετάζουν σοβαρά την πρόταση εξαγοράς της Vivartia Συμμετοχών και ίσως στο αμέσως επόμενο διάστημα, να υπάρξουν ενδεχομένως εξελίξεις.
Πολύ πρόσφατα μια σημαντική βιομηχανία τροφίμων, η Μινέρβα Ελαιουργική, πέρασε σε ξένα κεφάλαια, ενώ το 2018 πραγματοποιήθηκε και η πλήρης εξαγορά της Ολυμπιακής Ζυθοποιΐας με τα γνωστά brands Fix Hellas και Mythos από την πολυεθνική Carlsberg, στο πλαίσιο ενός οργίου εξαγορών ελληνικών παραγωγικών μονάδων από ξένες επιχειρήσεις και συχνά funds.
Υπόλογες και υπάκουες στο Βερολίνο, οι κυβερνήσεις όλων των πολιτικών αποχρώσεων ξεπουλάνε σε ξένους άρπαγες το υπερκερδοφόρο στρατηγικό δυναμικό των δημοσίων επιχειρήσεων ( Τράπεζες, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ,λιμάνια, μεταφορές (ΟΑ), δίκτυα, αεροδρόμια κλπ). Και έπεται συνέχεια.
Αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν
Από τις ιστορικές βιομηχανίες που έκλεισαν στα χρόνια της ευρωφυλακής, μεταξύ άλλων, είναι η μεγάλη χαρτοβιομηχανία Softex., η ΙΜΑΣ, η ιστορική Χαρτοποιία Θράκης (Diana) του Π. Ζερίτη, η οποία, εκτός από το εργοστάσιο στην Ξάνθη, είχε εγκαταστάσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κοζάνη, Πάτρα και Ηράκλειο Κρήτης. Το Μάρτιο του 2013, έκλεισε από την SCA Hellas (πρώην Georgia Pacific) το εργοστάσιο της χαρτοβιομηχανίας Delica στην Πάτρα.
Τον Μάρτιο του 2013 η ΑΓΕΤ Ηρακλής έκλεισε το εργοστασίό της στη Χαλκίδα. Τον Νοέμβριο του 2013 έκλεισε το εργοστάσιο της Αλουμίλ στην Ξάνθη. Το 2014 αποφασίστηκε η λύση της εταιρείας ΒΙΟΜΕΚ, που δραστηριοποιούνταν στις μεταλλικές κατασκευές πυλώνων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Από το 2014 ουσιαστικά κλειστό είναι και το εργοστάσιο των Ελληνικών Σωληνουργείων Χαλκίδας (πρώην Τσαούσογλου), που ανήκει στη Μηχανική της οικογένειας Εμφιετζόγλου.
Το καλοκαίρι του 2015 ηχηρό βιομηχανικό λουκέτο ήταν αυτό της ιστορικής βιομηχανίας συσκευασίας ΒΙΣ.Η μονάδα στον Βόλο σταμάτησε τη λειτουργία της, καθώς διαπιστώθηκε ότι ήταν πιο συμφέρουσα η εισαγωγή χαρτιού από το εξωτερικό. Η ΒΙΣ ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1936 και ήταν η πρώτη βιομηχανία συσκευασίας που παρήγαγε κυματοειδές χαρτόνι. Σημαντικές απώλειες καταγράφηκαν και σε άλλους κλάδους, όπως στη βιομηχανική ξυλεία (εργοστάσιο της Shelman στην Εύβοια το 2013), στη βιομηχανία τροφίμων (Pepsi στο Λουτράκι, Nutriant στη Θεσσαλονίκη το 2013) κλπ.
Λουκέτα μπήκαν το 2014 στα εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στην Ελευσίνα της οικογένειας Μάνεση, όπως και στη χαλυβουργία Hellenic Steel, η οποία έκλεισε οριστικά πέρυσι το 2016. Το 2011 η Arcelor Mittal, ιδιοκτήτρια της Konti Steel, προχώρησε στο κλείσιμο του εργοστασίου στον Βόλο.Από το 2012 η Χαλυβουργική, της οικογένειας Αγγελόπουλου, προχώρησε σε εκ περιτροπής σβήσιμο της υψικαμίνου, ενώ πολύ πρόσφατα το εργοστάσιο έκλεισε οριστικά.Οι ελληνικές χαλυβουργίες, συμπιέζονται από την άνιση φορολογία και το υψηλό κόστος του ρεύματος σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνιστές τους, ενώ το τελειωτικό χτύπημα τους έχει δώσει η μεγάλη κρίση στην οικοδομή.
Το 2015 έκλεισε η Ηλεκτρομηχανική Κύμης, θυγατρική της ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα), το εργοστάσιο της οποίας έχει επίσης σταματήσει να λειτουργεί. Η Neoset δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στον ισχυρό ανταγωνισμό και οδηγήθηκε σε πτώχευση τον Μάρτιο του 2014. Την ίδια χρονιά, το 2014, πτώχευσε και η ιστορική βιομηχανία επεξεργασία ξυλέιας Shelman, η οποία υπήρξε στην ακμή της η μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής ξύλου στα Βαλκάνια. Το 2013 οδηγήθηκε σε κλείσιμο η βιομηχανία τροφίμων Nutriart, πρώην Κατσέλη (αρτοποιία-ζαχαροπλαστική). Το 2013 διέκοψε τη λειτουργία του το εργοστάσιο της καπνοβιομηχανίας Γεωργιάδη στη Θήβα, δίπλα στην Εθνική Οδό.
Μεγάλη απώλεια ήταν η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου Pepsico-ΗΒΗ στα Οινόφυτα Είχε προηγηθεί το κλείσιμο του εργοστασίου της εισηγμένης συρματουργίας Λεβεντέρης στη βιομηχανική περιοχή Βόλου.
Σε κατάσταση πτώχευσης είναι η μεγάλη μονάδα της Λάρκο στη Λάρυμνα λόγω τεράστιου προστίμου που της επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Ένωση με το αιτιολογικό ότι, της δόθηκαν πλαγίως κρατικές επιδοτήσεις.Την ίδια ώρα, η ΕΕ κάνει τα στραβά μάτια στην κατάφωρη παραβίωση στοιχειωδών κανόνων ανταγωνισμού, με την πρακτική πολλών Ευρωπαϊκών εταιρειών να καταφεύγουν σε φορολογικούς παράδεισους και σε χώρες μέσα στην ΕΕ όπως είναι η Μάλτα, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία κλπ.
Ένα ακόμη ηχηρό λουκέτο, ήρθε όταν η γερμανική εταιρεία Contitech, ιδιοκτήτρια του εργοστασίου ΙΜΑΣ στο Βόλο, αποφάσιζε την παύση της παραγωγής μετά από 44 χρόνια λειτουργίας. Η εταιρεία παρήγαγε ελαστικές μεταφορικές ταινίες με συρματόσχοινα, ιμάντες και υλικά συγκολλήσεως, ενώ από το 2007 είχε αυξήσει την παραγωγική δυναμικότητα και είχε ξεκινήσει εξαγωγές σε χώρες όπως η Αυστραλία, οι ΗΠΑ και η Τουρκία. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια εξαρτιόταν από τις εργολαβίες της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα, όταν χάθηκε ένας μεγάλος διαγωνισμός από αντιπροσφορά εισαγόμενων αναταγωνιστών το 2015, να μην καταφέρει να συνέλθει από το πλήγμα.
H Coca Cola έκλεισε το εργοστάσιο παραγωγής της στη Θεσααλονίκη, ενώ η Seamens έκλεισε το ιστορικό εργοστάσιο παραγωγής λευκών ηλεκτρικών συσκευών της Pitsos. Οι περισσότερες παραγωγικές μονάδες της ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΒΟ,ΕΑΒ έχουν κλείσει ή βρίσκονται σε διαδικασία πτώχευσης ή εκποίησης. Κλειστά με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά τa μεγαλύτερα ναυπηγεία της Ευρώπης. Σε καθεστώς ημιλειτουργίας βρίσκονται τα ναυπηγεία Ελευσίμας, ενώ έχουν κλείσει αυτά της Χαλκίδας. Πολλά από τα πολλά μεσαίας κλίμακας ναυπηγεία στη ναυπηγοεπισκευααστική ζώνη Περάματος, βρίκονται σε ένα στάδιο πριν από την πτώχευση.
Επίλογος
Μετά από όλα αυτά, ορισμένοι πανέξυπνοι ευρώφιλοι αναφωνούν τον πολύφερνο επιχείρημα με το οποίο ψεκάζονται από τα κατοχικά ΜΜΕ ότι, «αν γυρίσουμε στη δραχμή θα εισάγουμε σχεδόν τα πάντα αφού δεν παράγουμε τίποτα!» Αθεράπευτα ψεκασμένοι και καμμένοι, δεν προβληματίζονται γιατί άραγε εισάγουμε ολοένα και περισσότερα προϊόντα απο το εξωτερικό ενώ παλαιότερα η εγχώρια παραγωγή ήταν σε σημαντικό βαθμό αυτάρκης. Είναι αλήθεια πως αν φτάσουμε να εισάγουμε τα πάντα απο το εξωτερικό, έ τότε η χώρα αυτή δεν θα μπορεί να επιβιώσει και δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Εκτός και αν όλοι οι Έλληνες μετατραπούμε σε γκαρσόνια και κηπουρούς για τους ξένους εφέντες, ζωή να έχουνε οι Ευρωπάιοι «φίλοι» μας που κάποτε τους αποκαλούσαμε «κουτόφραγκους».
https://odosdrachmis.gr
