Να αγκαλιάσουμε περισσότερο τους εαυτούς μας και να μας «ακούσουμε» το τι πραγματικά επιθυμούμε, εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα Χριστούγεννα ως έναυσμα και δείκτη προς την πορεία της ψυχικής και της πνευματικής μας ανασυγκρότησης, της δικής μας και των παιδιών μας.
Τα
Χριστούγεννα είναι συνυφασμένα στο μυαλό μας με εικόνες, ευωδιές και
συναισθήματα, αλλά και στιγμές οικογενειακής θαλπωρής, ξεγνοιασιάς και
προσφοράς. Για τους περισσότερους, η μαγεία των Χριστουγέννων δημιουργεί
αίσθηση ευφορίας και αισιοδοξίας, ενεργοποιώντας ξανά μια ξεχασμένη
αίσθηση παιδικής ανεμελιάς. Δυστυχώς, όμως, για κάποιους συνανθρώπους
μας η έναρξη των γιορτών σηματοδοτείται από την εμφάνιση καταθλιπτικής
συμπτωματολογίας και άγχους.
Κύρια
αίτια αυτών των «αρνητικών» συναισθημάτων είναι οι αυξημένες
συναισθηματικές προσδοκίες των ημερών καθώς και η ύπαρξη μη ρεαλιστικών
στόχων. Η εμπορευματοποίηση των εορτών από τα ΜΜΕ έχουν καλλιεργήσει
μέσα μας ψευδείς και διαστρεβλωμένες εικόνες σε σχέση με τη λαμπρότητα
που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει αυτές τις μέρες, με αποτέλεσμα να
εντείνεται το άγχος
και η αίσθηση της μοναξιάς. Η οικονομική κρίση και όλη η
καταστροφολογία που τη συνοδεύει πυροδοτεί ακόμη περισσότερο
συναισθήματα απόγνωσης, θλίψης ανεπάρκειας αλλά και ενοχών για τη
δυσκολία μας να συμμετέχουμε στο εορταστικό κλίμα. Πιο επιρρεπείς στην
«κατάθλιψη των Χριστουγέννων» είναι όσοι στερούνται την οικογένεια και
τους φίλους τους, άνεργοι, ασθενείς και όσοι πενθούν την απώλεια αγαπημένων προσώπων.
Στις
γιορτές, η καταναλωτική μανία παίρνει συχνά τη μορφή εθισμού και
εμμονής για ακριβά δώρα για τους γύρω μας, ρούχα για «ιδιαίτερες»
εμφανίσεις, ακριβές επιλογές τροφίμων για το εορταστικό τραπέζι αλλά και
για τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Παρασυρόμαστε από το εορταστικό
κλίμα των ημερών, με τη δικαιολογία ότι τα Χριστούγεννα έρχονται μόνο
μια φορά το χρόνο. Θέλουμε να προσφέρουμε στους γύρω μας το καλύτερο
αλλά και να εντυπωσιάσουμε. Ιδιαίτερα, οι γυναίκες έχουν μάθει να
ταυτίζουν την προσφορά με την αίσθηση της αξίας τους. Όσο πιο πολλά και
ακριβά είναι τα δώρα που προσφέρουν τόσο μεγαλύτερη είναι και η αίσθηση
της ικανοποίησης που αισθάνονται. Συχνά,
πίσω από την καταναλωτική μανία υποβόσκουν βαθύτερα συναισθηματικά
κενά, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και αίσθηση ανεπάρκειας και ανασφάλειας. Οι ακατάπαυστες αγορές, συνήθως, λειτουργούν ως μέθοδος αντιστάθμισης έντονων και «αρνητικών» συναισθημάτων, καθώς
το άτομο νιώθει βραχυπρόθεσμα μια αίσθηση πληρότητας και ευφορίας που
όμως τελικά, μακροπρόθεσμα, το εγκλωβίζει σε ένα βασανιστικό ατέρμονο
φαύλο κύκλο επανάληψης.
Φέτος,
τα Χριστούγεννα, ας εφαρμόσουμε κάποιους πρακτικούς τρόπους ελέγχου των
κοινωνικών επιταγών και του τεχνητού καταναλωτισμού:
· Αναθεωρούμε
τον τρόπο ζωής μας και δίνουμε προτεραιότητα στις διαπροσωπικές
σχέσεις, αφιερώνοντας χρόνο στην οικογένεια και στους αγαπημένους μας
ανθρώπους.
· Επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες μας. Παραμερίζουμε τα κοινωνικά «πρέπει»
και δίνουμε χώρο στα προσωπικά «θέλω» και στις επιθυμίες μας.
Σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που θα μας ευχαριστούσε να κάνουμε και το
εντάσσουμε στο πρόγραμμά μας.
· Βάζουμε προτεραιότητες και διαχειριζόμαστε καλύτερα το χρόνο μας, θέτοντας ρεαλιστικούς βραχυπρόθεσμους στόχους.
· Κάνουμε
συμβολικά δώρα, που τα συνοδεύουμε με όμορφες, χειροποίητες κάρτες
γεμάτες ευχές και λόγια αγάπης. Άλλωστε, τη μεγαλύτερη αξία δεν έχουν τα
δώρα που προσφέρουμε, αλλά η αγάπη και ο σεβασμός που συνοδεύουν τη
χειρονομία μας.
