Η Θεωρία του Παρμενίδη που Όλοι Ασπάζονται ΑΛΛΑ Ξεχνούν να Αναφέρουν σε Ποιόν Βασίστηκαν
Η Θεωρία του Παρμενίδη που Όλοι Ασπάζονται ΑΛΛΑ Ξεχνούν να Αναφέρουν σε Ποιόν Βασίστηκαν
Ἀπίστευτο καί ὃμως ἀληθινό.Ὁ μεγάλος Ἐλεάτης φιλόσοφος καί μύστης Παρμενίδης εἶχε ἀποκλείσει τήν Μεγάλη Ἒκρηξη τοῦ σύμπαντος, γνωστή ὡς Μπίγκ Μπάνγκ (ΒΒ), ἐδῶ καί 2.500 χρόνια, ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ θεωρία του ἐλήφθη ὑπ᾽ ὂψη ἀπό ὃλους τούς σύγχρονους ὑποστηρικτές τοῦ ΒΒ, καθώς ὑποχρεώθηκαν νά δεχθοῦν τήν ὓπαρξη ἑνός ὑπερελαχίστου
ὑπερσυμπυκνωμένου ἀτόμου (10 στήν -27), τό ὁποῖο ἐξερράγη καί δημιούργησε τόν χωρόχρονο, διότι, σύμφωνα μέ τήν ἀξεπέραστη θεωρία τοῦ Παρμενίδη <τίποτα δέν δημιουργεῖται ἐκ τοῦ μή ὂντος> καί ὃτι <δέν ἐπιτρέπεται νά μιλᾶμε γιά τό μηδέν, διότι δέν ὑπάρχει>.
Σέ ἀντίθεση μέ τούς σημερινούς ἀστροφυσικούς, ὁ Παρμενίδης θεωροῦσε ὃτι τό σύμπαν εἶναι αἰώνιο, ἀγέννητο, ἀκίνητο καί δέν τοῦ λείπει τίποτα (οὐλομελές), θεωρία βέβαια πού ἀσπάζονται πολλοί σύγχρονοι ἀστροφυσικοί, ἀλλά… ἒχουν ἀποκλεισθεῖ ἀπό τά βραβεῖα Νόμπελ.
Ἒτσι οἱ ὑποστηρικτές τῆς θεωρίας τοῦ ΒΒ, πού ἐπεβλήθη παγκοσμίως περίπου μέ τήν μέθοδο τῶν…δημοσκοπήσεων, ὃπως καταγγέλουν διαπρεπεῖς ἀστροφυσικοί, ὑποχρεώθηκαν νά δεχθοῦν στό ἐπίμονο ἐρώτημα τοῦ τί ὑπῆρχε πρίν ἀπό τήν Μεγάλη Ἒκρηξη, ὃτι ὑπῆρχε κάτι <ἀπειροελάχιστο> (ὃπως ὃρισε ὁ Παρμενίδης), ὣστε ἐκρηγνυόμενο δημιούργησε τήν τετάρτη διάσταση τοῦ χωροχρόνου, πού ὑποστηρίζει ὁ Ἀϊνστάιν.
Ἀντιθέτως, ὁ Παρμενίδης ἒλεγε, μαζί μέ τόν μαθητή του Ζήνωνα Ἐλεάτη, ὃτι τό σύμπαν δέν ἒχει οὒτε ἀρχή οὒτε τέλος, ὁπότε εἶναι ἂπειρο, αἰώνιο καί ἀγέννητο. Ἐπίσης δέν ἒχει μορφή καί σχῆμα, δέν τοποθετεῖται πουθενά, δέν περιέχεται σέ ἂλλο, δέν ἡσυχάζει μέσα του, δέν εἶναι οὒτε σέ κίνηση οὒτε σέ ἡρεμία.
Σύμφωνα λοιπόν μέ τήν θεωρία τῶν <Μπιγκμπανιστῶν>, ἀφοῦ ὁ χρόνος δημιουργήθηκε ταυτόχρονα μέ τόν χωρόχρονο, αὐτό σημαίνει ὃτι πρίν τό ΒΒ δέν ὑπῆρχε χρόνος. Ἂρα αὐτό σημαίνει ὃτι ὁ χρόνος δέν τέμνεται ἐπ᾽ ἂπειρον (ὃπως καί ἡ ὓλη ἂλλωστε, γι᾽ αὐτό σμήνη ἐπιστημόνων ψάχνουν νά βροῦν τό στοιχειῶδες σωματίδιο τῆς ὓλης μέ τόν ὑπερεπιταχυντή τῆς CERN) ἀφοῦ ἦταν ἀνύπαρκτος στό ὑπερσυμπυκνωμένο ἂτομο πού δημιούργησε, ἐκρηγνυόμενο, τό σύμπαν.
Αὐτό εἶναι τό λεγόμενο <Καθιερωμένο Πρότυπο> πού ἀσπάζεται ὃλος ὁ ἐπιστημονικός κόσμος. Σήμερα ὃμως δημοσιεύονται κάποια κείμενα, πού λένε ὃτι ὁ Στῆβεν Χόκινγκ γνώριζε τί ὑπῆρχε πρίν ἀπό τό ΒΒ, καθώς, ὃπως λέει, ὁ χρόνος προϋπῆρχε τῆς Μεγάλης Ἐκρήξεως σέ ἀπειροελάχιστες διαστάσεις.
Ἀναμφιβόλως, ὁ βαθύνους ἐπιστήμων εἶχε ἐνστερνισθεῖ τήν θεωρία τοῦ Παρμενίδη (εἰ ἓν ἐστί) καί εἶχε καταλάβει ὃτι εἶναι μάταιο νά ἀναζητοῦμε τήν ἀρχή δημιουργίας τοῦ σύμπαντος, διότι, ὃπως λέει καί στό πολύκροτο βιβλίο του <Τό χρονικό τοῦ χρόνου>, θά ἐτίθετο τό ἐρώτημα ποιός δημιούργησε τόν Δημιουργό. Ὃλες ὃμως οἱ σύγχρονες θεωρίες εἶναι θνησιγενεῖς.
Ἁπλῶς, διατυπώνονται, μέ βάση τά ἀρχαιοελληνικά πρότυπα, ἐμπλουτιζόμενα μέ περίτεχνες ἐξισώσεις, ἀγνωῶντας τήν μεγάλη ἀλήθεια ὃτι στό σύμπαν δέν ὑπάρχει παρελθόν οὒτε μέλλον, ἀλλά ἓνα συνεχές παρόν, ὃπως ἀνέλυσε ὁ Παρμενίδης τό 460 π.Χ στόν Κεραμεικό, κατά τά Μεγάλα Παναθήναια, λέγοντας ὃτι <δέν ὑπάρχει <ἦταν> οὒτε <θά εἶναι>, ἀλλά μόνο <εἶναι>, καθώς τό Ὂν (τό σύμπαν) παθαίνει σέ κάποια ἂχρονη στιγμή τήν <ἐξαίφνης ἂτοπον φύσιν>, δηλαδή κάποια μετάλλαξη, κι αὐτό συμβαίνει ἀνά πᾶσα στιγμή καί παντοῦ στό σύμπαν.
Καί φυσικά, πίσω ἀπό τήν κοσμική αὐτή ἐνέργεια (σκοτεινή ὓλη;) πού δέν ὑπόκειται στούς κανόνες τοῦ χρόνου, βρίσκεται ὁ πανταχοῦ παρών Δημιουργός. Δηλαδή ὁ Χόκινγκ στήν οὐσία, ἂν ἀληθεύουν οἱ δημοσιευθεῖσες πληροφορίες, φαίνεται νά ἀπορρίπτει τήν ἐκδοχή τοῦ Παρμενίδη ὃτι ὑπάρχει ἂχρονη στιγμή, πού ἀποτελεῖ τό ἀποκλειστικό προνόμιο τοῦ Δημιουργοῦ, καί δέχεται ὃτι ὁ χρόνος προϋπῆρξε τῆς Μεγάλης Ἐκρήξεως. Μά αὐτό λέει (πρίν ἀπό 2.500 χρόνια) καί ὁ Παρμενίδης. Αὐτή ἡ <ἐξαίφνης ἂτοπος φύσις> μέσα σέ ἓνα διαρκές παρόν, ἓνα διαρκές <εἶναι>, δείχνει ὃτι τό σύμπαν ἀναδημιουργεῖται συνεχῶς καί δέν χρειάζεται οὒτε γέννηση οὒτε θάνατο.
Κι αὐτός εἶναι ὁ αἰώνιος χρόνος τοῦ Δημιουργοῦ. Μπροστά σ᾽ αὐτή τήν ἀξεπέραστη θεωρία τοῦ Παρμενίδη συμφωνοῦν οἱ μεγαλύτεροι ἀστροφυσικοί τοῦ κόσμου. Ἢ μᾶλλον…ἀντέγραψαν τήν θεωρία τοῦ Ἐλεάτου φιλοσόφου. Γιά παράδειγμα, οἱ Τζών Σουόρτς καί Μίκαελ Γκρήν, πού ὑποστηρίζουν τήν θεωρία τῆς ὑπερσυμμετρίας, λένε ὃτι <ὃλα τά στοιχειώδη σωματίδια ἀνήκουν στήν κατηγορία εἲτε τῶν μποζονίων εἲτε τῶν φερμιονίων, πού διαφέρουν ὡς πρός δύο σημαντικές ἰδιότητές τους. Ἡ ποσότητα τῆς στροφορμῆς πού μεταφέρουν ὀνομάζεται <σπίν>.
Τό <σπίν> ἑνός μποζονίου εἶναι ἂρτιο πολλαπλάσιο μιᾶς θεμελιώδους μονάδος, ἐνῶ ἑνός φερμιονίου, εἶναι περιττό πολλαπλάσιο τῆς ἲδιας μονάδος>. Καί ἀκοῦστε τί λέει ὁ Παρμενίδης, καθώς ἐξετάζει τήν ἰδιότητα τοῦ Ἑνός ὡς <ἰδίου> (μποζόνιο) καί ὡς <διαφορετικοῦ> (φερμιόνιο). Μπορεῖ, λέει ὁ ἀρχαῖος φιλόσοφος νά ὑπάρχουν ἂρτιες φορές ἂρτια καί περιττές φορές περιττά>. Δηλαδή κατά τούς ἀστροφυσικούς τό <σπίν> ἑνός μποζονίου (<ἲδιο>) εἶναι ἂρτιο πολλαπλάσιο μιᾶς θεμελιώδους μονάδος, ἐνῶ ἑνός φερμιονίου (<διαφορετικό>) εἶναι περιττό παλλαπλάσιο τῆς ἲδιας μονάδος. Ποιός πῆρε ἰδέες, ποιές καί ἀπό ποιόν;
Γιά τούς ἐνδιαφερομένους, μποροῦν νά δοῦν συγκλονιστικές λεπτομέρειες στό βιβλίο μου <ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ> ἀπό τίς ἐκδόσεις <Πελασγός>, ὃπου συγκρίνονται οἱ σύγχρονες κοσμοθεωρίες μέ τήν κοσμοθεωρία τοῦ Ἐλεάτη φιλοσόφου, πού ἂν ζοῦσε σήμερα, θά σάρωνε τά βραβεῖα Νόμπελ.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
