ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΉ ΣΥΝΤΡΙΒΉ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Ώστε "οι σοφοί των Αθηνών εμωράνθησαν", έτσι Λεβέντες του Υποκόσμου της Διανόησης;
Σας πληροφούμε λοιπόν ότι ο "μωρός" Πυθαγόρας θα κατανάλωνε μόνον πέντε λεπτά της ώρας για να σας εξευτελίσει με την ΜΟΝΗ αναφορά στον ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΣ ΝΟΜΟ ότι:
"Η μέγιστη κατάτμιση και αραίωση της Ύλης σε Υποατομικά Σωματίδια ήτοι σε Ενέργεια τερματίζεται όπου τερματίζεται και η ύπαρξη κραδασμών ή συχνότητος ταλαντώσεων.
Έως εκεί υφίστανται τα Όντα, ΚΑΙ το Μέγιστο Όν Θεός Ένας (ού θεός) ως Οργανισμός Συμπαντικός Περιέχων στο Σώμα του όλη την κλίμακα Αραιώσεων και Πυκνώσεων, ήτοι όλα τα Όντα Όργανα Εσωτερικά αλλά και Μικροοργανισμούς όπως εσείς ηλίθιοι.
Πέραν του σημείο Μεγίστης Αραιώσεως και Παύσεως Κραδασμών (ιδιοσυχνότητα ηλεκτρομαγνητική των σωματιδίων) ήτοι στην περιοχή των Στοιχειωδών Δωδεκαεδρικών Ακινητονίων, δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ εφ'όσον η Παύση Κραδασμών χαρακτηρίζει τα ΜΗ ΟΝΤΑ δηλαδή τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ.
Εάν θα ζητούσατε επεξηγήσεις θα σας δινόταν η συμβουλή να αρχίσετε με Τριετή Σιωπή ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ώ Ψευδοδιδάκαλοι του Πρωκτού, διότι το ανωτέρω ΘΕΩΡΗΜΑ-ΝΟΜΟΣ μεθ'αποδείξεως, για να εννοηθεί απαιτείται προπαίδεια εισαγωγικών Νόμων - θεωρημάτων με αντίστοιχες επί μέρους Αποδείξεις οι οποίες προϋποθέτουν Γνώση Γεωμετρίας και Φυσικής ασύλληπτης για την σημερινή "Επιστήμη".
(Και ας κλείσουμε με Ηράκλειτο να συντρίβει τους σκοταδιστές.)
Εάν είχατε την ατυχία να προκαλέσετε τον "μωρό" Ηράκλειτο αντί του ευπροσήγουρου Πυθαγόρα, θα σας κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω και θα σας ζητούσε με βλέμμα οίκτου και περιφρόνησης να αποδείξετε με Μαθηματικές Συναρτήσεις το Αληθές ή το Ψευδές του Λογικού Θεωρήματος:
"Εν το σοφόν μόνον, ..γεσθεαι ούκ εθέλει και εθέλει Ζηνός Όνομα", ήτοι "Το Έν το οποίο είναι η μόνη σοφία (Μέγιστη Σοφία - Μνήμη του Ανωτάτου Λογικού Όντος), θέλει και δεν θέλει να εκφωνήται με το όνομα του Δία".
Πιθανώς ο Ηράκλειτος, βλέποντας τις μωρές σας εκφράσεις απορίας και ηλιθιότητος, να είχε την υπομονή να μη σας πετάξει έξω από το λιτό του κατάλυμα και να σας εξηγούσε ότι στο ανωτέρω θεώρημα δεν γίνεται λόγος για την υπαρκτή δυναστεία του ανθυποθεού Δία στο τοπικό Διάστημα, αλλά για τον Μέγιστο Δία "Θεό και ού Θεό" Σύμπαν, Νοήμονα Συμπαντικό Οργανισμό και Ταυτοκοσμικό Λόγο. Επειδή η έκφραση σας θα παρέμενε μωρή και ηλίθια παρά την επεξήγηση ο Ηράκλειτος θα σας πετούσε σίγουρα έξω λέγοντας: "Ήλθατε ως διδάσκαλοι ενώ δεν είσθε ούτε πρωτοετείς φοιτητές. Έξω από αυτό τον Χώρο της Γνώσης. Για σκουλίκια σαν εσάς θα χτίσουμε βιβλιοθήκες και Σχολές στην Αλεξάνδρεια μετά από επτακόσια χρόνια, μήπως και υποψιασθείτε τι είναι η ΟΨΗ της Γνώσης, διότι ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΤΕ ΠΟΤΕ με την Έπαρση και την Βαρβαρότητα που σας διακρίνει."
Διότι ώ μωροί μωροδιδάσκαλοι για να αποδείξετε το ανωτέρω θεώρημα θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι το Μέγιστο Όν είναι Θέων (κινούμενος) ώς προς γειτνιάζοντα ΜΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΟΝΤΑ διαχωριζόμενα από περιοχές ΜΗ ΟΝΤΩΝ, και ού Θέων (ακίνητος) ως προς τα περιεχόμενα Όντα (Αστρικά Συστήματα και Αστρικούς Μικροοργανισμούς), ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή τα περιεχόμενα έχουν ως μόνο ακίνητο σημείο αναφοράς τον Περιβάλλοντα Συμπαντικό Οργανισμό, επειδή κατά ΜΕΙΖΟΝΑ ΛΟΓΟΝ δεν επικοινωνούν με ΜΕΓΙΣΤΑ ΟΝΤΑ γειτνιάζοντα με το ΜΕΓΙΣΤΟ ΟΝ στο οποίο αυτά ανήκουν.
Τα προηγούμενα είναι η θεωρία της Σχετικότητος των Αρχαίων Ελλήνων την οποία ο Ιουδαίος λοβοτομημένος Αλβέρτος Αινστάιν διέστρεψε και την προσάρμοσε προς απόδειξη του Εξωκοσμικού Λόγου ήτοι του Θεού Τουρίστα που μπαινοβγαίνει στο Σύμπαν και δημιουργεί ...σπιτάκια στην άμμο.
Οι ίδιες αφόρητες ανοησίες πρεσβεύονται από τον Τεκτονισμό ο οποίος εφεύρε τον ...Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος ήτοι και πάλι Εξωκοσμικό Λόγο ακριβώς όμοιο σε Υπόσταση Ανύπαρκτη με τον Εξωκοσμικό Λόγο των Χριστιανικών και λοιπών θρησκειών, ΠΑΡΑ τις κραυγές των χριστιανών του πεζοδρομίου ότι ο Χριστιανισμός είναι δήθεν τάχα θανάσιμος εχθρός του Τεκτονισμού. Τα γεγονότα και η Ανάλυση αποδεικνύουν ότι ο Τεκτονισμός είναι Χριστιανισμός Πολυτελείας για Μεγάλα Βαλάντια. Για τον λόγο αυτό όλοι οι Επίσκοποι των Χριστιανικών θρησκευμάτων είναι Τέκτονες. Τεκτονισμός και Χριστιανισμός περιέχουν την ίδια ΤΡΕΛΑ του Εξωκοσμικού Λόγου άρα χυδαιστί "τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα."
Αυτά προς επιμόρφωση Τεκτόνων ειρωνευομένων τον "απλοϊκό" χριστιανισμό και επιμόρφωση Χριστιανών υβριζόντων τον Τεκτονισμό...
Επανερχόμεθα εις του εξωπεταχθέντες από τον Ηράκλειτο, Μωρούς Πρεσβευτές του Εξωκοσμικού Λόγου. Οι απόγονοί τους έκαψαν τις βιβλιοθήκες και τις Σχολές Αλεξανδρείας για να ...αποφύγουν επίδειξη ηλιθίων και μωρών εκφράσεων στο αντίκρυσμα της Γνώσεως. Διότι εάν οι οπαδοί τους τους έβλεπαν σε τέτοια κατάσταση αθλιότητος, θα διέκριναν το ΚΕΝΟ και την ΑΠΑΤΗ των Κομπογιανίτικων Αντιπροσώπων του ...θεού και του Υιού αυτού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά και το ΚΕΝΟ και την ΑΠΑΤΗ του Τεκτονισμού και θεοσοφισμού με Αντιπροσώπους Κομπογιανίτες του ...Αρχιτέκτονος (και Κυρίαρχου) του Σύμπαντος. Τεκτονικοί και Χριστιανικοί και λοιποί ναοί όλων των θρησκευμάτων χαρακτηρίζονται από ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ: Οι Λειτουργίες και οι Τελετές τους είναι αποθέωση ασυναρτησίας , μωρίας και σωρίας συμβολισμών με ψευδή συμβολιζόμενα Ανυπάρκτου Εξωκοσμικού Λόγου και των Αγγέλων και Αγίων Αυτού Αμήν.
Ιδού λοιπόν η Μωρία και το κριτήριο της Μωρίας των ψαλλόντων, "Οι σοφοί των Αθηνών εμωράνθησαν", απευθυνόμενων εις εκκλησιαζόμενους αμόρφωτους και απαίδευτους με Ελληνική παιδεία, με ιδιότητα μονόφθαλμων διδασκόντων τυφλούς.
Επισωρεύθηκε Μομφή στους Έλληνες διότι "Σοφίαν ζητούσι" (Απόστολος Παυλάκιας) με αποτέλεσμα να γελάσει και το παρδαλό αθηναϊκό κατσίκι όταν ο Απόστολος των Εθνών Παυλάκιας ξεδιάντροπα ξεστόμισε τις μνημειώδεις Μαλθακίες περί της ...Εξωκοσμικής Υποστάσεως του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΘΕΟΥ, αποπειρόμενος να παγιδεύσει τους Αθηναίους Σοφούς μέσω πλαστογραφίσεως των Ιδιοτήτων του Ταυτοκοσμικού Λόγου εις τον οποίον οι Αθηναίοι είχαν αφιερώσει συμβολικό βωμό ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ ΘΕΩ, γνωρίζοντες ότι το Μέγιστο Νοήμον Ον του Συμπαντικού Οργανισμού ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΝΩΣΘΕΙ με τα ανθρώπινα αισθητήρια λόγω Μεγέθους και Αποστάσεων των Οριακών του Μερών.
Προς απόδειξη του δόλου που χρησιμοποιήθηκε παραθέτουμε απόσπασμα του ...Ευαγγελίου, Πράξεις Αποστόλων, κεφ.ιζ' 22-34: "Σταθείς δε ο Παύλος εν μέσω του Αρείου Πάγου είπεν... Εύρον και βωμόν εις τον οποίον είναι επιγεγραμμένον, ΑΝΓΩΣΤΩ ΘΕΩ. Εκείνον λοιπόν τον οποίον αγνούντες λατρεύετε, τούτον εγώ κηρρύττω προς εσάς. Ο Θεός όστις έκαμεν τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ Ούτος Κύριος (Ιδιοκτήτης - Κυρίαρχος - Κατασκευαστής) ών του Ουρανού και της Γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς... διότι προσδιόρισεν ημέραν, εν ή μέλλει να κρίνει την οικουμένην (ιδιοκτησία του) εν δικαιοσύνη διά ανδρός (Ιησού Χριστού) τον οποίον διόρισε ... αναστήσας αυτόν εκ νεκρών. Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών (οι Αθηναίοι σοφοί) οι μεν εχλεύαζαν, οι δε είπον, Περί τούτου θέλομεν σε ακούσει και πάλιν (θα τα ξαναπούμε στις 32 του μηνός)".
Το Ευαγγέλιον αποσιωπεί τα σχόλια των Αθηναίων Σοφών επί όλων των ανωτέρω Μωρολογιών. Θα προσπαθήσουμε να τα αποκαταστήσουμε με λίγη φαντασία χάριν της Ιστορίας, προτείνουμε δε εις τα χριστιανικά δόγματα να τα παρεμβάλουν στο κεφ.ιζ' Πράξεις των αποστόλων ...
ΣΕΝΑΡΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ:
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ: (Γελώντας) Παύλε δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι μας κηρρύτεις τον ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ, διότι αν το ισχυρίζεσαι αυτό σημαίνει ότι γνωρίζεις τον ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ έτσι δεν είναι;
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: (Μυριζόμενος την καταστροφή και το διαλεκτικό "κλείσιμο"). Τον γνωρίζω δια του Πνεύματος, όλοι μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό δια του Πνεύματος το οποίον αυτός αποστέλλει εις τους εκλεκτούς αυτού (αρλούμπες).
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ: (Γελώντας) Εννοείς ότι ο Θεός Οργανισμός Σύμπαν ως Μέγιστη Οντότητα ασχολείται και αποστέλλει ειδικά μηνύματα εύνοιας στις Ελάχιστες Οντότητες όπως εμείς; Δηλαδή ο Συμπαντικός Οργανισμός δείχνει εύνοια στα μισά κυτταρά του και τα άλλα μισά τα αποστρέφεται;
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: Ποιος θεός Σύμπαν και ποια Κύτταρά του, εγώ σας μιλάω για τον Θεό που δημιούργησε το Σύμπαν και τα Αστέρια και τη Γη και τους ανθρώπους.
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ: Ισχυρίζεσαι δηλαδή ότι ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ Συμπαντικός Οργανισμός δημιουργήθηκε από άλλον Θεό που υπήρχε όταν ακόμη δεν υπήρχε ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ;
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: Το Σύμπαν δεν είναι Οργανισμός Νοήμων, είναι νεκρή μηχανική κατασκευή αυτού του Θεού [βλ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΒΡΑΙΟΣΑΞΟΝΙΚΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ] που όπως πολύ σωστά είπατε προυπήρχε του Σύμπαντος [Αστέρων, Πλανητών και ανθρώπων]
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ (Απευθυνόμενος με σιγανή φωνή στους γύρω του) Αυτός εδώ είναι βαρεμένος σφόδρα, τώρα θα γελάσουμε. (Δυνατά στον Παύλο). Αν ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ που εννοείς προυπήρχε του δικού μας ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΘΕΟΥ και μάλιστα τον κατασκεύασε, τότε Παύλε ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ που μας κηρύττεις δεν είναι εκείνος προς τιμήν του οποίου αφιερώσαμε βωμόν ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ ΘΕΩ. Διότι ο ιδικός μας ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ Νοήμον Σύμ-παν [ΟΡΦΙΚΟΣ ΠΑΝ-ΑΣ] είναι Αυτοδημιούργητος και εκ Ταυτότητος και εξ Ορισμού Άγνωστος λόγω του ότι τα αισθητήριά μας Οράσεως δεν επαρκούν να εξερευνήσουν τα Όρια του. Γιατί λοιπόν ενώ ήξερες τις απόψεις μας προσπάθησες να περάσεις τον ιδικό σου ΆΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ μέσα από τον Βωμό του ιδικού μας ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΘΕΟΥ; Ή μήπως δεν ήξερες τις απόψεις μας πριν ανεβείς σ' αυτό το βήμα;
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: (Ζαλισμένος από το Διαλεκτικό Πλήγμα) Ξέρετε άνδρες Αθηναίοι ... εγώ δεν ... θέλω να πω, να πως να το πω, δηλαδή να, είναι εντυπωσιακό ότι εν πάσει περιπτώσει Άγνωστον Θεόν κηρύττω εγώ, Άγνωστον Θεόν τιμάτε εσείς, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν κοινά σημεία στη Φιλοσοφία μας.
ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ: (Πέφτουν στο δάπεδο του βράχου από τα γέλια και φωνάζουν) Ναί, ναί έχεις δίκηο, σωστά ομιλείς. Πες μας κι άλλα τέτοια.
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ: (Απευθυνόμενος προς το πλήθος) Άνδρες Αθηναίοι Ντροπή!!! Εδώ φιλοξενούμεν τον αγαπητόν Φιλόσοφον Παύλον εκ Ταρσού της Κιλικίας και ωφείλομεν αν μη τι άλλο να τον αφήσουμε να ομιλήσει.
ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ: (Συλλαβόντες την ειρωνεία του Πολυμήδη και γελώντες γέλωτα μέγα) Ναί να ομιλήσει, διατί να μην ομιλήσει, φέρτε του κωμωδούς του Αριστοφάνους ρε για να δουν πως να βγάζουν γέλιο, βαρεθήκαμε τις τετριμένες ηθοποιίες τους. Ρε, πως ξέπεσε ετούτος στην Αθήνα; Από ναυάγιο;
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Πολυμήδη άφησε τον σε μένα διότι έτσι που το ρίχτηκες διαλεκτικώς τον γελοιοποίησες πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουμε να τον χάσουμε. Θέλει ποιο αργά, να το γλεντήσουμε ακόμα δια έξη κλεψύδρες. (Προς τον Παύλο ευρισκόμενο εις άθλιαν κατάσταση). Αγαπητέ Παύλε μη δίδεις σημασία εις το Πλήθος, είναι αγροίκον και απαίδευτον εις την υψηλήν φιλοσοφίαν. (Προς το πλήθος) Παύσατε να γελάτε ω απαίδευτοι εν ονόματι του Ξενίου Διός.
ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ: (Σιωπούν μυριζόμενοι τον ελιγμό του Λεόντιχου).
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Παύλε, ας ξαναγυρίσουμε στην αρχική σου δήλωση ότι "Γνωρίζεις τον δικό σου έστω ΆΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ και επειδή τον γνωρίζεις τον κηρύττεις, τον γνωρίζεις δε από το πνεύμα που αυτός σου έστειλε. Δηλαδή αυτόν τον Θεό εσύ δεν το είδες ποτέ;
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: Όχι δεν τον είδα ποτέ διότι είναι γεγραμμένον "ουδείς δύναται να ίδη τον Θεόν και να ζήσει".
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Αυτό ποιός το έγραψε ο ίδιος ο Θεός;
ΠΑΥΛΟΣ: Όχι το έγραψαν οι προφήτες.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Και στους προφήτες ποιος το είπε;
ΠΑΥΛΟΣ: Τους το είπε ο Θεός.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ώστε οι προφήτες γνώρισαν τον Θεό και δεν πέθαναν όπως πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τον κανόνα που είπες;
ΠΑΥΛΟΣ: Όχι δεν πέθαναν. Τον γνώρισαν τον θεό δι'ενυπνίων και διά του πνεύματος του Αγίου. Δεν τον είδαν ποτέ στην όψη, διότι είναι γεγραμμένον...
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ξέρω το είπαμε αυτό. Ώστε στην προσωπική σου σχέση με τον Θεό που κατ'εσέ κατασκεύασε το Σύμπαν, και στην σχέση προφητών με τον θεό αυτό, τα δικά σου αισθητήρια και τα αισθητήρια των προφητών δεν είδαν και δεν άκουσαν ποτέ τον Θεό.
ΠΑΥΛΟΣ: Έτσι είναι, εκτός από τον Μωυσή ο οποίος άκουσε τον Θεό με γυρισμένη την πλάτη και τον Αβραάμ και τον Λώτ οι οποίοι είδαν τρεις εκπροσώπους του Θεού πριν καταστραφούν τα Σόδομα και Γόμορα.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Παύλε όταν κάποιος μου μιλάει από πίσω ή μου στέλνει τρείς αντιπροσώπους, αυτός ο κάποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι είναι ο οιοσδήποτε, είναι έτσι ή όχι; Όταν πάλι αυτός ο κάποιος μου στέλνει ενύπνια μπορεί και πάλι να ισχυρισθεί ότι είναι ο οιοσδήποτε. Επομένως με τις έμμεσες αυτές ψευδοεμφανίσεις ο οιοσδήποτε μπορεί να ισχυρισθεί ότι είναι ο οιοσδήποτε, είναι έτσι ή δεν είναι; Αν δεν είναι έτσι, τότε τα δικαστήρια μας στην Αθήνα και τα δικαστήρια σας στην Ταρσό της Κιλικίας θα εδίκαζαν και θα κατεδίκαζαν και θα αθώωναν τους κατηγορουμένους, δεχόμενα ως έγκυρες μαρτυρίες, τα ενύπνια, τις φωνές με γυρισμένη την πλάτη και τις καταθέσεις των μαρτύρων μέσω τριών αντιπροσώπων τους, είναι έτσι ή όχι;
ΠΑΥΛΟΣ: Ωφείλω να συμφωνήσω.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Επομένως πως εσύ και οι προφήτες τους οποίους επικαλείσαι, είσθε βέβαιοι ότι τα ενύπνια και οι όπισθεν φωνές που ακούσατε ή είδατε προέρχονται από τον Άγνωστο Θεό σας τον οποίο είναι αδύνατον να δείτε; Γνωρίζεις ότι υπάρχουν πολλοί θεοί εκ των οποίων ολίγοι έχουν ελεγχθεί από άλλους θεούς επειδή χρησιμοποίησαν δόλο μεταξύ των και εναντίον θνητών; Πως μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι οι μαρτυρίες των ενυπνίων και των όπισθεν φωνών και των μακρόθεν μεταβιβάσεων σκέψεως ή "αγίου πνεύματος" όπως το ορίζεις, προέρχονται από θεούς που είναι πραγματικώς αυτοί που δηλώνουν ότι είναι;
ΠΑΥΛΟΣ: Ορθώς ομιλείς αλλά εμείς έχομεν την προσωπικήν εμπειρίαν της Αναστάσεως του Υιού του Θεού Ιησού Χριστού , τον οποίον όπως σας είπα προηγουμένως στην ομιλία μου ανέστησε ο Θεός εκ νεκρών. Αυτός ο Υιός του Θεού μας εβεβαίωσε και μας εγνώρισε τον Πατέρα του Θεό [δημιουργού] του Σύμπαντος.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: (Προς Αθηναίους γελώντες με δάκρυα και λυγμούς) Σας παρακαλώ ω άνδρες Αθηναίοι, ολίγη σοβαρότης. (Προς Παύλον) Μην δίδεις σημασίαν εις τους αμύητους αυτούς βαρβάρους. Τα περί του Υιού του Θεού θα τα συζητήσουμεν στην συνέχεια, αν και προς το παρόν προσθέτουμε τον υποτιθέμενον Υιόν στους τρείς αντιπροσώπους και επομένως έχομεν τέσσερις εκπροσώπους, του Θεού, έτσι δεν είναι; Δηλαδή εξακολουθούμε ακόμη να μην βλέπουμε τον αποστέλοντα αλλά μόνον απεσταλμένους εκ των οποίων ο ένας είναι υιός του αποστέλοντος. Δηλαδή ευρισκόμεθα ακόμα εις το ίδιο σημείο στο οποίο η ύπαρξη του αποστέλλοντος βεβαιώνεται αυτή τη φορά από τέσσερις αντί τριών μαρτύρων. Αυτή τη στιγμή ας υποθέσουμε ότι γίνεται δίκη περί υπάρξεως ή όχι ενός προσώπου το οποίο κανείς δεν είδε και εκ ταυτότητος είναι αδύνατον να το δεί. Παρουσιάζεσαι συ Παύλε και βεβαιώνεις ότι το πρόσωπο αυτό υπάρχει, δηλαδή ότι ο Θεός που κατασκεύασε το Σύμπαν υπάρχει. Είσαι μόνον ένας Μάρτυς και το δικαστήριο σε ερωτά "είσαι αυτόπτης" Μάρτυς; Απαντάς "όχι, είμαι Μάρτυς εξ ακοής άλλων Μαρτύρων, τεσσάρων Μαρτύρων οι οποίοι παρουσιάσθηκαν ως εκπρόσωποι αυτού του Θεού. Αυτούς τους τέσσερις εκπροσώπους τους έχεις ιδεί εσύ Παύλε;
ΠΑΥΛΟΣ: (με ύφος παγιδευμένης αλεπούς) "όχι δεν τους είδα εγώ. Τους τρεις τους είδε ο Αβραάμ πριν δύο χιλιάδες έτη και τον Υιόν του Θεού τον είδαν οι Μαθητές του στην Ιουδαία πριν από είκοσι έτη και μου μίλησαν γι'αυτόν. Αλλά και εγώ εγνώρισα τον Υιόν του Θεού επειδή με ετύφλωσε εξ αποστάσεως και κατόπιν με ιάτρευσε πάλιν εξ αποστάσεως, δια να πιστέψω.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Άνδρες Αθηναίοι σας ερωτώ τι το φαιδρόν ακούτε και γελάτε.
(Προς τον Παύλο). Παύλε 2.000 έτη διαιρούμενα δια τριάντα έτη μιας γενεάς μας κάνει εξήντα και έξη, επομένως η πληροφορία περί τριών εκπροσώπων έχει φθάσει ως την Αθήνα μέσω εξήντα και έξη προφορικών ή γραπτών μεταβιβάσεων άρα μέσω 66 προσώπων και άρα δικαστικώς αυτή η μαρτυρία θεωρείτε άκυρη.
Για τον Υιόν του Θεού είσαι Μάρτυς εκ μεταφοράς. Δηλαδή κάποιος ισχυρίζεται ότι είναι ο Υιός του Θεού, κάποιοι τον ακούνε να το ισχυρίζεται, και το μετέφεραν σε σένα. Δηλαδή αν το δικαστήριο σε δεχθεί ως ειλικρινή, έχεις να καταθέσεις αυτό που σου είπαν ότι τους είπε. Στην Ταρσό της Κιλικίας εργαζόσουν ως Νομομαθής. Τι θα έκανες λοιπόν αν είχες να αξιολογήσεις τέτοιες μαρτυρίες εκ δευτέρας έως εξηκοστής έκτης μεταφοράς; Είναι δεκτές τέτοιες μαρτυρίες από τους Νόμους της Ταρσού;
ΠΑΥΛΟΣ: Όχι δεν είναι, εδώ απαιτείται πίστις.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ο Χώρος που τώρα πατάς Παύλε δεν είναι χώρος τυφλής πίστεως αλλά χώρος Δίκης όλου του Επιστητού, δηλαδή Χώρος της Λογικής και της Γνώσεως. Άνευ αποδεικτικών στοιχείων τίποτα δεν γίνεται εδώ δεκτό. Και έαν στο βήμα αυτό απορρίπτουμε θεωρίες μη αποδείξιμες συμπολιτών μας, γιατί θα έπρεπε να δεχθούμε τις αναπόδεικτες θεωρίες ενός Ξένου όπως εσύ του οποίου δεν γνωρίζουμε τα κίνητρα, αν και υποτευόμεθα ότι είναι κίνητρα Γεφυραίων εφ'όσον ανέφερες την Ιουδαία. Άλλωστε σε έχουν δει πολλοί να εισέρχεσαι εις τον Ναόν των Γεφυραίων όπου δεν αφήνουν να εισέλθει κανείς μη Γεφυραίος. (Πράγματι στο ιζ' 17 Πράξεις των Αποστόλων, αναφέρεται ότι ο Παύλος "διελέγετο λοιπόν εν τη συναγωγή των Ιουδαίων (εν Αθήναις). Απαγορεύεται από τους νόμους των εβραικών Συναγωγών να εισέλθει σ'αυτές και να διδάξει λειτουργός άλλης θρησκείας. Επομένως ο Παύλος εισήλθε στην εβραική συναγωγή των Αθηνών με διαταγή του Ραββίνου διότι απλούστατα εθεωρείτο και ήταν λειτουργός της Εβραικής Θρησκείας. Μέσα στις Συναγωγές διετάχθη μέρος των Γεφυραίων να "ασπασθή" τον Χριστιανισμό ώστε να προχωρήσει το Σιωνιστικό σχέδιο μέσω του κρυπτοσιωνιστικού και φαινομενικά αντισιωνιστικού χριστιανισμού, με σκοπό την παραπλάνηση των Ελλήνων.")
ΠΑΥΛΟΣ: Ναί, αλλά υπάρχουν αποδείξεις θαυμάτων του Υιού του Θεού. Και υπάρχει το αναμφισβήτητον της αναστάσεως του από τους νεκρούς. Δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε όλα αυτά.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Αποδείξεις αποδεικύνονται μόνον με αυτόπτες μάρτυρες Παύλε. Όχι με μάρτυρες εξ ακοής. Στο βήμα του Αρείου Πάγου δεν προσκόμισες τέτοιους αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων και της αναστάσεως του όπως τον αποκαλείς υιού του Θεού.
Εμείς ακούμε μόνον εσένα και συ νομικώς δεν είσαι έγκυρος μάρτυς διότι δεν είσαι αυτόπτης μάρτυς. Αλλά εμείς θα πούμε εξ υποθέσεως ότι εδώ έχεις προσκομίσει εκατό αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων του Ιησού ή αν θέλεις ότι προσκομίζεις στο βήμα αυτό τον ίδιο τον Ιησού και εκτελεί θαύματα και αναστάσεις νεκρών ενώπιον όλων των παρόντων εδώ.
Τι θα αποδείκνυε αυτό Παύλε; Και τι θα απεδείκνυε η ανάσταση του νεκρού Ιησού ενώπιον όλων παρόντων εδώ;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν μπορεί ο υιός του Θεού να πεθαίνει και να αναστένεται σε κάθε πόλη της οικουμένης. Αλλά αν γινόταν αυτό στην Αθήνα, βεβαίως τώρα δεν θα είχατε τις αμφιβολίες που έχετε περί του υιού του Θεού.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ώστε αναγνωρίζεις ότι φυσιολογικές οι αμφιβολίες μας ελλείψει αυτοπτών μαρτύρων. Αλλά πόσο θα εβάρυναν σ'αυτό το βήμα ακόμη και οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων; Πιστεύεις Παύλε ότι όταν κάποιος ανασταίνει νεκρούς ή ότι όταν αναστένεται από άλλους όντας νεκρός, αυτό τον ταυτίζει και τον ορίζει ως υιόν του Ενός Μέγιστου Θεού Ενδοκοσμικού ή Εξωκοσμικού; Διότι συ διδάσκεις τον Εξωκοσμικόν ενώ εμείς εννοούμεν μόνον τον Ενδοκοσμικόν Λόγον ο οποίος εξ ορισμού είναι αδύνατον να έχει και να αποστέλει υιούς. Γνωρίζεις την διαδασκαλία και τον βίο του Εμπεδοκλέους του Ακραγαντίνου;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν γνωρίζω τον άνδρα
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Οι ιστορούντες τον βίον επιφανών ανδρών γράφουν ότι έζησε πεντακόσια έτη πριν από σήμερα ημέρα παρουσίας σου στο βήμα. Ο Εμπεδοκλής έκαμε ιάσεις ασθενειών και γήρατος. Έκαμε αναστάσεις νεκρών. Προκαλούσε κατά βούληση ανέμους ή άπνοια και βροχήν ή ξηρασίαν. Μετετέθη από Ουράνιο Φως ή Άρμα δεν γνωρίζομεν, μετά την ανάστασιν της άπνους νεκρής γυναικός Πανθείας πλησίον του αγρού του Πεισιάνακτος ενώπιον του Παυσανίου και φίλων τινών.
Αυτός έλεγε όπως εγράφη:
"Εγώ δε ώς θεός ιδικός σας και ουχί ως θνητός περιτριγυρίζω ανάμεσα εις όλους απολαμβάνων τιμάς, όπως αρμόζει, στεφανωμένος με ταινίας και ανθισμένους στεφάνους. Με αυτούς τους οπαδούς μου άνδρας και γυναίκας, όταν έλθω εις τας ακμαζούσας πόλεις, γίνομαι αντικείμενο σεβασμού... Αλλά διατί να επιμένω εις αυτά ωσάν να πράττω κάτι το οποίο είναι μέγα, με το να υπερέχω, από τους θνητούς ανθρώπους, οι οποίοι υπόκεινται εις πολλά είδη φθοράς; Από ποιαν τιμήν και από ποίον μέγεθος ευτυχίας εκπεσών πλανώμαι εις τον κόσμον αυτόν μεταξύ των θνητών αφού εγκατέλειψα τον οίκον του Διός ... Διότι υπάρχει παλαιά απόφασις των θεών σφραγισμένη με όρκους: όταν κανείς περιπλακείς εις αμάρτημα μιάνη τας χείρας του δια φόνου, ή παρασυρθείς υπό τους Νείκους ορκίσθή έναν ψευδή όρκον, εκ του αριθμού των ψυχών εις τους οποίους έλαχε ζωή μακράς σειράς αιώνων, αυτοί οι αμαρτωλοί να πλανώνται επί τριάκοντα χιλιάδες εποχών μακρυά από τους μακαρίους, λαμβάνοντες δια της γεννήσεως παντοειδείς μορφάς θνητών πλασμάτων." (* Μετενσάρκωση ως πεποίθηση γνωστή στους Αρχαίους έλληνες και τον Εμπεδοκλή, Εμπεδοκλής: Ποινή 7500 ετών γήινων με συνεχείς μετενσαρκώσεις) [Διογένης Λαέρτιος 8,67]
Τι έχεις να πεις για όσα άκουσες Παύλε; Οι ιστορούντες παρ'ημίν τον Βίον του Εμπεδοκλέους είναι ολιγότερον αξιόπιστοι σου; Και αν όχι τότε διατί θα πρέπει να λατρεύουμεν τον Ιησούν και τον Θεόν του Ιησού και όχι τον Εμπεδοκλέα;
ΠΑΥΛΟΣ: Ε, τότε λοιπόν λατρεύετε τον Εμπεδοκλέα. Τι δύναμαι εγώ να είπω.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Όχι Παύλε δεν λατρεύομεν τον Εμπεδοκλέα. Και δεν τον λατρεύομεν διότι η διάπραξις θαυμάτων και αναστάσεων νεκρών δεν συνιστά λόγον λατρείας. Ο Εμπεδοκλής έλεγε "τιμώμαι ως θεός" και ουχί λατρεύομαι ως θεός.
Τιμήν ναι, λατρείαν ουχί. Εάν λοιπόν ο Ιησούς έκαμεν αναστάσεις νεκρών τον τιμώμεν πιστεύοντες εις τους λόγους σου, όπως τιμώμεν τον Εμπεδοκλή και τους Πυθαγορείους ομοίως ανασταίνοντες νεκρούς. Διατί ήλθες στην Αθήνα Παύλε; Δια να μας προτείνεις να λατρεύσωμεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις την Ιουδαία ενώ εμείς δεν λατρεύομεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις Αθήνας Συρακούσας και Ακράγαντα;
ΠΑΥΛΟΣ: Εγώ δεν εγνώριζα τα περί Εμπεδοκλέους και λοιπών.
ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ: (Γελώντες-χειροκροτώντες και σφυρίζοντες)
Κάτω ο Εμπεδοκλής, θέλομεν τον Ιησούν και τον Πατέρα αυτού Εξωκοσμικόν Λόγον!!!
Φωνάξτε του κωμωδούς του θεάτρου, θα γίνει εδώ της Ιουδαίας!!!
-]+[-
Το σενάριο μπορεί να το συνεχίσει κατά βούλης ο κος. Καψάλης και οι Ιερείς της Ορθοδόξου Εκκλησίας οι ψάλλοντες "οι σοφοί των Αθηνών εμωράνθησαν".
Διότι εμείς έχομεν ΑΛΛΑΣ πληροφορίες ... Οι σοφοί των Αθηνών ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ και ΕΚΔΙΩΘΗΚΑΝ από τους εβραιοχριστιανούς Αυτοκράτορες και Πατριάρχες Ρώμης Βυζαντίου , εκ των οποίων ο GIUSTINIANO GENOVANO (Ιουστινιανός από Γένοβα Ιταλίας) εκθεμελίωσε το 525μ.Χ. την Ακαδημία του Πλάτωνος Αθηνών, σφάζοντας Καθηγητές και Μαθητές της Ακαδημίας κατά χιλιάδες, ενώ οι διαφυγόντες κατέφυγαν στην Περσική Αυλή για να έχουν σήμερα οι Άραβες χειρόγραφα των Πυθαγορείων θεωρημάτων που δεν έχουν οι Έλληνες της Αθήνας της ...Ιερουσαλήμ.
Εδώ αφήνουμε τον Βολταίρο να ομιλήσει, "Δεν θα εύρετε εις τους εβραίους παρά έναν λαό αμαθή και βαρβαρον" ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι οι μαλθακίες του Απόστολου Παυλάκια έκαμαν τους Έλληνες να γελούν, κατέφυγε σε σφαγές.
Οι βαρβαροι δεν μπόρεσαν να "μωράνουν" τους σοφούς των Αθηνών.
Άρα ως βάρβαροι τους έσφαξαν για να διηγούνται σήμερα σ'εμάς ψεύδη.
