ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
και τελικά το κράτος και ο κάθε εργαζόμενος.
Την οικονομική κρίση την πλήρωσε κατά κύριο λόγο ο ιδιωτικός τομέας γιατί στην τελευταία οκταετία αυξήθηκαν υπερβολικά οι φόροι προς αυτόν,που πλέον μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές είναι περί το 75% του ετήσιου εισοδήματος,με αποτέλεσμα χιλιάδες επιχειρήσεις να κλείσουν ή να φύγουν από την χώρα και αυτό είχε σαν συνέπεια την μεγάλη μείωση των μισθών των εργαζομένων σε αυτές που απέμειναν και προσπαθούν να επιβιώσουν.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα της κρίσης το κρατικοδίαιτο σύστημα εξουσίας όλων των χρωμάτων διατήρησε τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο και οι μισθοί και οι συντάξεις,που κοστίζουν το 70% των ετήσιων δημόσιων εσόδων,υπέστησαν μόνον κάποια μείωση.
Επίσης απόρροιες της κρίσης ήταν η μεγάλη μείωση του ΑΕΠ,η αύξηση του ποσοστού της ανεργίας,αφού το ένα εκατομμύριο ανέργων προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα,ως και του φαινομένου της μαύρης εργασίας στην οποία συνέτεινε
η νομοθέτηση του ηλίθιου μέτρου του κατώτατου μισθού (υπέγραψε για 580 αλλά θα πάρεις 300) αφού στην αγορά ισχύει μόνον ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.
Σε μία ανταγωνιστική οικονομία λόγω της πληθώρας των θέσεων εργασίας το πάνω χέρι στην διαπραγμάτευση το έχει ο εργαζόμενος που έχει και την δυνατότητα να αποφεύγει τους αφερέγγυους επιχειρηματίες.
Μόνον στις φιλελεύθερες οικονομίες αυξάνονται οι μισθοί,ενώ σε μία κρατικοδίαιτη οικονομία σαν την δική μας οι πραγματικοί μισθοί στον ιδιωτικό τομέα πέφτουν και εάν συνεχίσουμε να ψηφίζουμε κρατιστές το ίδιο θα γίνει και με τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου που θα καταλήξουν να είναι πείνας,αφού θα έχει πεθάνει η φοροδοτική ικανότητα του ιδιωτικού τομέα
του μοναδικού που μπορεί να παράξει πλούτο.
