Ο πιο ιδιοφυής στράικερ όλων των εποχών
Κατέκτησε σχεδόν τα πάντα μέχρι τα 28 που αποσύρθηκε
Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ
Υπήρξαν διάφοροι κορυφαίοι σέντερ φορ ή στράικερ
στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Ρονάλντο (το φαινόμενο), ο Γκέρντ
Μύλλερ, ο Τιερί Ανρί, Ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Όλοι ήταν «φονικοί»
απέναντι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Κι έστω αν πολλοί από αυτούς
ίσως ήταν καλύτεροι συνολικά από τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, την ιδιοφυία του μάλλον κανείς δεν την έφτασε.
Υπήρξε ένας γεννημένος στράικερ. Ήξερε να βάζει γκολ, από παντού, ακόμα και από θέσεις που κανείς δεν περίμενε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα. Γεννήθηκε στην Ουτρέχτη στις 31 Οκτωβρίου του 1964 και σε ηλικία 17 ετών έκανε το ντεμπούτο του με την φανέλα του Ajax.
@twitter.com/mmarcovanbasten
Με τον «Αίαντα» κέρδισε τρία πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, στα έξι χρόνια που ήταν κάτοικος Άμστερνταμ, σκοράροντας 128 γκολ σε 133 εμφανίσεις. Από το 1987, μετακόμισε στην Μίλαν και την επόμενη χρονιά, το ίδιο δρομολόγιο έκαναν δυο ακόμα τεράστιοι Ολλανδοί: Ο Φρανκ Ράικαρντ και ο Ρούουντ Γκούλιτ.
Την πρώτη του χρονιά, η Μίλαν κατέκτησε το Σκουντέτο μετά από 8 χρόνια. Αν και ο Φαν Μπάστεν έπαιξε μόλις σε 11 ματς λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο. Ενεός τραυματισμού που τον ταλαιπώρησε σε ολόκληρη την καριέρα του. Την σεζόν 1988-89, κατέκτησε την «Χρυσή Μπάλα» και σκόραρε 19 φορές στην Serie A.
Το προηγούμενο καλοκαίρι όμως είχε ζήσει ίσως την
κορυφαία στιγμή της καριέρας του. Η Ολλανδία έφτασε στον τελικό του Euro
1988 απέναντι στην Σοβιετική Ένωση. Ο Γκούλιτ είχε ανοίξει το σκορ στο
34ο λεπτό, όμως οι Σοβιετικοί πίεζαν για την ισοφάριση. Στο 54’, Ο Φαν
Μπάστεν από μια απίθανη γωνία, ή μάλλον εξωφρενική, έβαλε ίσως το πιο
όμορφο γκολ σε τελικά ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, χαρίζοντας στην Ολλανδία
τον πρώτο και μοναδικό έως τώρα τίτλο σε επίπεδο εθνικών.
Με την Μίλαν κατέκτησε άλλα δυο πρωταθλήματα και δυο Champions League. Κέρδισε επίσης το Super Cup Ευρώπης αλλά και δυο φορές το Διηπειρωτικό. Συνολικά σε 147 συμμετοχές σημείωσε 90 γκολ, σε μια περίοδο που το ποδόσφαιρο δεν ήταν τόσο γρήγορο όσο σήμερα και που οι ομάδες έπαιζαν πολύ λιγότερα παιχνίδια. Το 1993, ο τραυματισμός στον αστράγαλο επανήλθε. Τα δυο τελευταία χρόνια της καριέρα του, τα πέρασε περισσότερο στο στάδιο της αποθεραπείας. Στις 17 Αυγούστου του 1995 , αποφάσισε πως δεν μπορεί να νικήσει αυτόν τον τραυματισμό που τον έστειλε πολλές φορές στο χειρουργείο και έβαλε το οριστικό και πρόωρο τέλος στην καριέρας του. Όμως η καριέρα του είχε ουσιαστικά τελειώσει από τα 28 και κάτι χρόνια του.
Από τότε υπήρξε προπονητής του Άγιαξ και την Εθνικής Ολλανδίας, μένοντας στον πάγκο της Εθνικής ομάδας της χώρας του για τέσσερα χρόνια. Ο Φαν Μπαστεν έμεινε στην ιστορία ως έναες από τους πιο ιδιοφυής σέντερ φορ, αν όχι ο πιο ιδιοφυής, για την ευχέρειά του στο χειρισμό της μπάλας και για τα «ξερά» άπιαστα σου του. Το 1998, ψηφίστηκε έκτος στην ψηφοφορία της FIFA για το βραβείο «του παίκτη του αιώνα». Θεωρείται ο δεύτερος μεγαλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, πίσω από τον Γιόχαν Κρόιφ.
Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, σταμάτησε νωρίς, ενώ είχε ακόμα τουλάχιστον μια γεμάτη πενταετία μπροστά του, ώστε να γράψει περισσότερα γκολ και να κατακτήσει ακόμα περισσότερους τίτλους. Αλλά στα 12 χρόνια που αγωνίστηκε, κατέκτησε σχεδόν τα πάντα και έκανε θαύματα. Και κατάφερε να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους στράικερ όλων των εποχών.
Υπήρξε ένας γεννημένος στράικερ. Ήξερε να βάζει γκολ, από παντού, ακόμα και από θέσεις που κανείς δεν περίμενε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα. Γεννήθηκε στην Ουτρέχτη στις 31 Οκτωβρίου του 1964 και σε ηλικία 17 ετών έκανε το ντεμπούτο του με την φανέλα του Ajax.
Με τον «Αίαντα» κέρδισε τρία πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, στα έξι χρόνια που ήταν κάτοικος Άμστερνταμ, σκοράροντας 128 γκολ σε 133 εμφανίσεις. Από το 1987, μετακόμισε στην Μίλαν και την επόμενη χρονιά, το ίδιο δρομολόγιο έκαναν δυο ακόμα τεράστιοι Ολλανδοί: Ο Φρανκ Ράικαρντ και ο Ρούουντ Γκούλιτ.
Την πρώτη του χρονιά, η Μίλαν κατέκτησε το Σκουντέτο μετά από 8 χρόνια. Αν και ο Φαν Μπάστεν έπαιξε μόλις σε 11 ματς λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο. Ενεός τραυματισμού που τον ταλαιπώρησε σε ολόκληρη την καριέρα του. Την σεζόν 1988-89, κατέκτησε την «Χρυσή Μπάλα» και σκόραρε 19 φορές στην Serie A.
@90minutecynic.com
Με την Μίλαν κατέκτησε άλλα δυο πρωταθλήματα και δυο Champions League. Κέρδισε επίσης το Super Cup Ευρώπης αλλά και δυο φορές το Διηπειρωτικό. Συνολικά σε 147 συμμετοχές σημείωσε 90 γκολ, σε μια περίοδο που το ποδόσφαιρο δεν ήταν τόσο γρήγορο όσο σήμερα και που οι ομάδες έπαιζαν πολύ λιγότερα παιχνίδια. Το 1993, ο τραυματισμός στον αστράγαλο επανήλθε. Τα δυο τελευταία χρόνια της καριέρα του, τα πέρασε περισσότερο στο στάδιο της αποθεραπείας. Στις 17 Αυγούστου του 1995 , αποφάσισε πως δεν μπορεί να νικήσει αυτόν τον τραυματισμό που τον έστειλε πολλές φορές στο χειρουργείο και έβαλε το οριστικό και πρόωρο τέλος στην καριέρας του. Όμως η καριέρα του είχε ουσιαστικά τελειώσει από τα 28 και κάτι χρόνια του.
Από τότε υπήρξε προπονητής του Άγιαξ και την Εθνικής Ολλανδίας, μένοντας στον πάγκο της Εθνικής ομάδας της χώρας του για τέσσερα χρόνια. Ο Φαν Μπαστεν έμεινε στην ιστορία ως έναες από τους πιο ιδιοφυής σέντερ φορ, αν όχι ο πιο ιδιοφυής, για την ευχέρειά του στο χειρισμό της μπάλας και για τα «ξερά» άπιαστα σου του. Το 1998, ψηφίστηκε έκτος στην ψηφοφορία της FIFA για το βραβείο «του παίκτη του αιώνα». Θεωρείται ο δεύτερος μεγαλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, πίσω από τον Γιόχαν Κρόιφ.
Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, σταμάτησε νωρίς, ενώ είχε ακόμα τουλάχιστον μια γεμάτη πενταετία μπροστά του, ώστε να γράψει περισσότερα γκολ και να κατακτήσει ακόμα περισσότερους τίτλους. Αλλά στα 12 χρόνια που αγωνίστηκε, κατέκτησε σχεδόν τα πάντα και έκανε θαύματα. Και κατάφερε να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους στράικερ όλων των εποχών.
