Ημέρα Πέμπτη 18 Απριλίου και ώρα 13:20 όταν επιστρέφοντας από το σχολείο, που προηγουμένως είχα πάρει την κόρη μου, προσπαθούσα να βρώ Parking δίπλα στο σπίτι μου ώστε να παρκάρω κάπου κοντά λόγω του προβλήματος κινητικότητας που έχω.
Κάποια στιγμή κι ενώ γύριζα το τετράγωνο γύρω-γύρω βρήκα τελικά μια θέση Parking σε χώρο στάθμευσης των εργατικών κατοικιών που διαμένω κι εγώ.
Με το που το παρκάρω και κατεβαίνω να φύγω, έρχεται μια κυρία προς το μέρος μου με φωνές και μου λέει να το πάρω από εκεί γιατί είναι χώρος στάθμευσης των εργατικών κατοικιών. Τις λέω πως κι εγώ διαμένω σε αυτές και ότι λόγω της Αναπηρίας μου εδώ μόνο μπόρεσα να βρω να το να το βάλω για να είμαι κοντά στο σπίτι μου. Η κυρία συνέχισε να με απειλεί λέγοντας πως θα πάρει την αστυνομία για να με γράψει και να μου πάρει τις πινακίδες. Τότε της είπα ακόμα μια φορά οτι είμαι κάτοικος των εργατικων και μπορώ να το βάζω το αυτοκίνητό μου και πως είμαι ΑμεΑ και οτι για την δική μου ευκολία και μόνο θέλησα να παρκάρω εκεί.
Άρχισε να ουρλιάζει και έκανε πως μιλούσε στην Αστυνομία με το κινητό της ώστε να έρθει να μου πάρει τις πινακίδες,μάλλον για να με κάνει να φοβηθώ.
Της επισήμανα ακόμα οτι είμαι Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου και πως αν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα με θέμα παρκαρίσματος θα μπορούσα να μεσολαβήσω με κάποια πρόταση στις υπηρεσίες του Δήμου και να διευθετήσουμε όποια εκκρεμότητα υπάρχει και την απασχολεί.
Η κυρία τότε:
1. Με έβρισε
2. Πήγε να με χτυπήσει με το αυτοκίνητο και μου έδωσε μια στο πόδι
3. Αμφισβήτησε την ιδιότητα μου ως δημοτικός σύμβουλος
4. Αμφισβήτησε την Αναπηρία μου
Κάποια στιγμή κι ενώ γύριζα το τετράγωνο γύρω-γύρω βρήκα τελικά μια θέση Parking σε χώρο στάθμευσης των εργατικών κατοικιών που διαμένω κι εγώ.
Με το που το παρκάρω και κατεβαίνω να φύγω, έρχεται μια κυρία προς το μέρος μου με φωνές και μου λέει να το πάρω από εκεί γιατί είναι χώρος στάθμευσης των εργατικών κατοικιών. Τις λέω πως κι εγώ διαμένω σε αυτές και ότι λόγω της Αναπηρίας μου εδώ μόνο μπόρεσα να βρω να το να το βάλω για να είμαι κοντά στο σπίτι μου. Η κυρία συνέχισε να με απειλεί λέγοντας πως θα πάρει την αστυνομία για να με γράψει και να μου πάρει τις πινακίδες. Τότε της είπα ακόμα μια φορά οτι είμαι κάτοικος των εργατικων και μπορώ να το βάζω το αυτοκίνητό μου και πως είμαι ΑμεΑ και οτι για την δική μου ευκολία και μόνο θέλησα να παρκάρω εκεί.
Άρχισε να ουρλιάζει και έκανε πως μιλούσε στην Αστυνομία με το κινητό της ώστε να έρθει να μου πάρει τις πινακίδες,μάλλον για να με κάνει να φοβηθώ.
Της επισήμανα ακόμα οτι είμαι Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου και πως αν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα με θέμα παρκαρίσματος θα μπορούσα να μεσολαβήσω με κάποια πρόταση στις υπηρεσίες του Δήμου και να διευθετήσουμε όποια εκκρεμότητα υπάρχει και την απασχολεί.
Η κυρία τότε:
1. Με έβρισε
2. Πήγε να με χτυπήσει με το αυτοκίνητο και μου έδωσε μια στο πόδι
3. Αμφισβήτησε την ιδιότητα μου ως δημοτικός σύμβουλος
4. Αμφισβήτησε την Αναπηρία μου
Κι όλα αυτά για μια θέση Parking που δεν γράφει το όνομα της απλά την ήθελε κενή μόλις ξαναέρθει.
Με έβρισε χυδαία
Η αστυνομία είπα τότε θα αναλάβει τα υπόλοιπα
Η ώρα 13:33 κάνω κλήση και ενημερώνω το 100. Εκείνη εξοργισμένη που βλέπει πως δεν έχω πρόβλημα νομιμότητας μπαίνει στο αμάξι της και κατευθύνεται προς τα πάνω μου για να με τραυματίσει και να μου δώσει ως φαίνεται, ένα μάθημα που δεν έκανα ότι μου ζητούσε.
Εγώ μη χάνοντας την ψυχραιμία και εφόσον δεν ήταν κάποιος μάρτυρας εκεί να με υπερασπιστεί έβγαλα το κινητό μου και τράβηξα φωτογραφίες. Εκείνη την ώρα θέλοντας να φύγει βιαστικά με χτύπησε στο πόδι και παρόλο τους πόνους συνέχισα να τραβώ φώτο που δείχνει οτι με χτύπησε και με παράτησε αβοήθητο.
Με πόνους ύστερα στο δεξί μου πόδι κάθισα στο αυτοκίνητο και υπομονετικά περίμενα το περιπολικό της Αστυνομίας που είχα πάρει τηλέφωνο ώστε να έρθει να καταγράψει το συμβάν.
Αφού δίνω λοιπόν κατάθεση στους αστυνομικούς, τους είπα πως πονώ στο πόδι μου και με συμβούλεψαν να πάω σε κάποιο γιατρό να το κοιτάξω. Μη χάνοτας ευκαιρία και χωρίς να σκεφτώ πολλά πολλά παρά μόνο την υγεία μου, μπήκα στο αυτοκίνητο μου και πήγα στο ΚΑΤ κι ας πονούσα. Μόλις έφτασα εκεί ένας νοσοκόμος με πήρε από το χέρι και με πήγε στα επείγοντα.
Εφόσον πήρα καρτέλα με πήγαν στο ιατρείο και αφού με είδαν σε κατάσταση πανικού μου πήραν την πίεση. Μόλις τους είπα με πονάει το πόδι μου και καλό θα ήταν να βγάλουμε μια ακτινογραφία, μου απάντησαν πως τελείωσε η βάρδια τους και πως πρέπει να πάω σε εφημερεύων Νοσοκομείο. Παρά τις εκκλήσεις μου ότι πονώ στο δεξί μου πόδι και καλό θα ήταν να μου βγάλουν μια ακτινογραφία, αυτοί με έδιωξαν και ούτε ο γιατρός ήθελε να βάλει την υπογραφή του στο εισιτήριο μου. Απελπισμένος βγαίνω έξω κουτσαίνοντας και ρώτησα πιο Νοσοκομείο εφημερεύει. Μου λένε το Γεν. Νοσ. ΑΘΗΝΩΝ " ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ " Ε.Ε.Σ.
Με πόνο και πεταμένος ως ένιωσα μπήκα στο αυτοκίνητο μου και ξεκίνησα προς το εφημερεύων Νοσοκομείο.
Μόλις έφτασα 17:39 εκεί οι νοσοκόμοι και το προσωπικό με εξυπηρέτησαν άμεσα ειδικά μόλις ανέφερα ότι είμαι ΑμεΑ. Μου πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες. Με πήγαν σε ορθοπεδικό που μου έγραψε μια ακτινογραφία και οι νοσοκόμοι με πήγαν αμέσως να την βγάλω.
Στην συνέχεια με εξέτασε ο γιατρός που μου έδωσε μια ιατρική γνωμάτευση και να μου να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.
Η ώρα 18:50 και γυρίζω σπίτι μου και πέφτω ξερός στο κρεβάτι.
Δεν μπόρεσα παραβρεθώ στο Δημοτικό Συμβούλιο που είχαμε στις 18:00 στο Δημαρχείο του Αμαρουσίου γιατί πονούσα αφάνταστα.
Με έβρισε χυδαία
Η αστυνομία είπα τότε θα αναλάβει τα υπόλοιπα
Η ώρα 13:33 κάνω κλήση και ενημερώνω το 100. Εκείνη εξοργισμένη που βλέπει πως δεν έχω πρόβλημα νομιμότητας μπαίνει στο αμάξι της και κατευθύνεται προς τα πάνω μου για να με τραυματίσει και να μου δώσει ως φαίνεται, ένα μάθημα που δεν έκανα ότι μου ζητούσε.
Εγώ μη χάνοντας την ψυχραιμία και εφόσον δεν ήταν κάποιος μάρτυρας εκεί να με υπερασπιστεί έβγαλα το κινητό μου και τράβηξα φωτογραφίες. Εκείνη την ώρα θέλοντας να φύγει βιαστικά με χτύπησε στο πόδι και παρόλο τους πόνους συνέχισα να τραβώ φώτο που δείχνει οτι με χτύπησε και με παράτησε αβοήθητο.
Με πόνους ύστερα στο δεξί μου πόδι κάθισα στο αυτοκίνητο και υπομονετικά περίμενα το περιπολικό της Αστυνομίας που είχα πάρει τηλέφωνο ώστε να έρθει να καταγράψει το συμβάν.
Με πόνο και πεταμένος ως ένιωσα μπήκα στο αυτοκίνητο μου και ξεκίνησα προς το εφημερεύων Νοσοκομείο.
Μόλις έφτασα 17:39 εκεί οι νοσοκόμοι και το προσωπικό με εξυπηρέτησαν άμεσα ειδικά μόλις ανέφερα ότι είμαι ΑμεΑ. Μου πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες. Με πήγαν σε ορθοπεδικό που μου έγραψε μια ακτινογραφία και οι νοσοκόμοι με πήγαν αμέσως να την βγάλω.
Στην συνέχεια με εξέτασε ο γιατρός που μου έδωσε μια ιατρική γνωμάτευση και να μου να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.
Η ώρα 18:50 και γυρίζω σπίτι μου και πέφτω ξερός στο κρεβάτι.
Δεν μπόρεσα παραβρεθώ στο Δημοτικό Συμβούλιο που είχαμε στις 18:00 στο Δημαρχείο του Αμαρουσίου γιατί πονούσα αφάνταστα.
