Η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια και παραμένει μη επενδύσιμη – Μη βιώσιμο χρέος, τα ομόλογα 4,25%, το χρηματιστήριο 720-730 μον.
Οι 720 μονάδες στο χρηματιστήριο είναι απογοήτευση, απόδειξη μη επενδύσιμης αγοράς
Λίγες ημέρες έχουν απομείνει για την
τυπική έξοδο της Ελλάδος από τα μνημόνια και με επενδυτικούς όρους η
χρονική συγκυρία είναι η χειρότερη όχι γιατί υπάρχουν τρεις σημαντικές
κρίσεις, Ιταλία, Τουρκία και αναδυόμενες αγορές συνολικά αλλά γιατί τα
ελληνικά assets δεν είναι επενδύσιμα.
Όλες οι χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια είχαν προϋποθέσεις ανόδου στις μετοχές και στα ομόλογα προφανώς γιατί Ιρλανδία και Πορτογαλία αξιοποίησαν την ποσοτική χαλάρωση.
Όμως ακόμη και η Κύπρος δανείζεται π.χ. στα 7 χρόνια στο 2% χωρίς
ποσοτική χαλάρωση και χωρίς waiver για τις τράπεζες όπως η Ελλάδα με την
διαφορά ότι το ελληνικό 7ετές έχει απόδοση 3,83%.
Η Ελλάδα έχει ένα μείγμα παραμέτρων που καθιστούν τα ελληνικά assets μη επενδύσιμα.
Η Ελλάδα επί πολλά χρόνια επέδειξε ασυνέπεια στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και προφανώς πολλοί επενδυτές θα δοκιμάσουν την συνέπεια της Ελλάδος.
Δεν ήταν τυχαία η δήλωση του Coeure της ΕΚΤ ότι μετά την έξοδο από το ευρώ η Ελλάδα θα ξεκινήσει διάλογο με τις αγορές ο οποίος δεν θα είναι ούτε ευχάριστος ούτε εύκολος.
Η Ελλάδα θα ξεκινήσει διάλογο με τις αγορές και ο διάλογος αυτός θα κριθεί στην πράξη.
Θα κριθεί από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ, θα κριθεί από τον προϋπολογισμό 2019 από τις τράπεζες και το συμπέρασμα θα καταγραφεί σε ένα επιτόκιο με το οποίο θα δανειστεί η Ελλάδα στις αγορές.
Η κρίση στην Τουρκία και στην Ιταλία αποτελούν σοβαρά εμπόδια.
Και ενώ η Τουρκία και η λίρα επηρεάζει την Ελλάδα ως αναδυόμενη αγορά και ως έκθεση των ελληνικών εταιριών….η Ιταλία επηρεάζει πιο δομικά την Ελλάδα λόγω χρέους και αμφισβήτησης των δημοσιονομικών κανόνων.
Ζήτημα εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ δεν υφίσταται, δεν υπάρχει ούτε καν ως θεωρητικό σενάριο.
Όμως η Ιταλία θα επιδιώξει να αλλάξει το μείγμα πολιτικής, όπως πράττει στο μεταναστευτικό και αυτή η προσπάθεια μπορεί να φέρει συγκρούσεις που θα κρατήσουν τις αποδόσεις των Ιταλικών ομολόγων υψηλά.
Το Ιταλικό 10ετές ομόλογο κινείται σε ένα εύρος μεταξύ 2,80% με 3,10%.
Εάν υποθέσουμε ότι θα παραμείνει τους επόμενους μήνες αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό 10ετές θα πρέπει να βρίσκεται στο 4% με 4,20% άπαξ και η διαφορά ή spread μεταξύ των δύο ομολόγων είναι 110-120 μονάδες βάσης.
Με τέτοια επιτόκια στην δευτερογενή αγορά η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδώσει 10ετές ομόλογο κάτω από 4,40% με 4,50% επιτόκια αποτυχίας.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να αποπληρώνει μερικώς το ΔΝΤ για 3 δισεκ. π.χ. επειδή έχει επιτόκια 3,55% και να δανείζεται από τις αγορές στο 4,30% ή 4,50%.
Είναι λάθος μήνυμα.
Από την άλλη πλευρά όσο συντηρείται η κρίση και οι αγορές δεν είναι ευνοϊκές για την Ελλάδα θα είναι λάθος να κάνει χρήση του cash buffer των 24,1 δισεκ. ευρώ.
Το κεφαλαιακό απόθεμα υπάρχει για να μην χρησιμοποιηθεί όχι για να χρησιμοποιηθεί.
Το κεφαλαιακό απόθεμα λειτουργεί σαν προληπτική πιστωτική γραμμή, υπάρχει όχι για να χρησιμοποιηθεί αλλά για λόγους δικλείδας ασφαλείας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πραγματοποιήσει ένα road show στην Ασία στα μέσα Σεπτεμβρίου και λογικά θα ήθελε τέλη Σεπτεμβρίου ή μέσα στον Οκτώβριο να βγει ξανά στις αγορές.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να δοθεί λάθος μήνυμα στις αγορές.
Όχι έξοδος με λάθος επιτόκιο, όχι έξοδος για εντυπώσεις, όχι έξοδος για λόγους άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
Οι 720 μονάδες στο χρηματιστήριο είναι απογοήτευση, απόδειξη μη επενδύσιμης αγοράς
Λογικά το ελληνικό χρηματιστήριο στην φάση εξόδου της Ελλάδος από τα μνημόνια θα έπρεπε να βρίσκεται στις 900 μονάδες και όχι στις 720 μονάδες.
Αυτό είναι αποτυχία, δεν έχει πείσει η Ελλάδα τους επενδυτές.
Το ελληνικό χρηματιστήριο πρόσφατα ήταν ξανά 720 μονάδες Απρίλιο και Νοέμβριο του 2017.
Αύγουστο του 2018 το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στις 720 μονάδες και οι τράπεζες σταθερά κάτω από τις τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου του 2015.
Όταν οι επενδυτές βλέπουν δικαιολογημένα υποτιμημένες τράπεζες λόγω κακής ποιότητας κεφαλαίων, NPEs 90 δισεκ. και βαθειάς ανησυχίας ότι θα χρειαστούν ξανά κεφάλαια 8-9 δισεκ. οι τράπεζες εύλογα βρίσκονται κάτω από τις τιμές των ΑΜΚ του 2015.
Όσον αφορά τις μη τραπεζικές μετοχές του FTSE 25 η πλειοψηφία είναι ακραία υπερτιμημένες μετοχές δεν μπορεί η Coca Cola να έχει 11 δισεκ. κεφαλαιοποίηση μεγαλύτερη από το σύνολο των μεγάλων ελληνικών τραπεζών.
Το σκηνικό αυτό στο χρηματιστήριο δεν θα αλλάξει.
Εάν οι 720 μονάδες γίνουν 800 μονάδες το γενικό συμπέρασμα δεν θα αλλάξει, η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και ειδικά οι τράπεζες θα παραμείνουν μη επενδύσιμες.
Τι διδάσκει το πρόσφατο παρελθόν για το χρέος;
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2018 όπου το χρέος ανέρχεται στα 322 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2018 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2018 με χρέος 322 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της γενικής κυβέρνησης στα 322 δισεκ. και της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχαν οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού.
Δομή χρέους
EFSF 130,9 δισεκ.
Διμερή δάνεια GLF 52,9 δισεκ.
ESM 58 δισεκ. = 43+15 δισεκ. με την τελευταία δόση
ΕΤΕΠ 7,9 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 9,5 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 39,9 δισεκ.
ΔΝΤ 10,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 2,8 δισεκ.
Έντοκα 14,5 δισεκ
www.bankingnews.gr
Η Ελλάδα έχει ένα μείγμα παραμέτρων που καθιστούν τα ελληνικά assets μη επενδύσιμα.
Η Ελλάδα επί πολλά χρόνια επέδειξε ασυνέπεια στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και προφανώς πολλοί επενδυτές θα δοκιμάσουν την συνέπεια της Ελλάδος.
Δεν ήταν τυχαία η δήλωση του Coeure της ΕΚΤ ότι μετά την έξοδο από το ευρώ η Ελλάδα θα ξεκινήσει διάλογο με τις αγορές ο οποίος δεν θα είναι ούτε ευχάριστος ούτε εύκολος.
Η Ελλάδα θα ξεκινήσει διάλογο με τις αγορές και ο διάλογος αυτός θα κριθεί στην πράξη.
Θα κριθεί από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ, θα κριθεί από τον προϋπολογισμό 2019 από τις τράπεζες και το συμπέρασμα θα καταγραφεί σε ένα επιτόκιο με το οποίο θα δανειστεί η Ελλάδα στις αγορές.
Η κρίση στην Τουρκία και στην Ιταλία αποτελούν σοβαρά εμπόδια.
Και ενώ η Τουρκία και η λίρα επηρεάζει την Ελλάδα ως αναδυόμενη αγορά και ως έκθεση των ελληνικών εταιριών….η Ιταλία επηρεάζει πιο δομικά την Ελλάδα λόγω χρέους και αμφισβήτησης των δημοσιονομικών κανόνων.
Ζήτημα εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ δεν υφίσταται, δεν υπάρχει ούτε καν ως θεωρητικό σενάριο.
Όμως η Ιταλία θα επιδιώξει να αλλάξει το μείγμα πολιτικής, όπως πράττει στο μεταναστευτικό και αυτή η προσπάθεια μπορεί να φέρει συγκρούσεις που θα κρατήσουν τις αποδόσεις των Ιταλικών ομολόγων υψηλά.
Το Ιταλικό 10ετές ομόλογο κινείται σε ένα εύρος μεταξύ 2,80% με 3,10%.
Εάν υποθέσουμε ότι θα παραμείνει τους επόμενους μήνες αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό 10ετές θα πρέπει να βρίσκεται στο 4% με 4,20% άπαξ και η διαφορά ή spread μεταξύ των δύο ομολόγων είναι 110-120 μονάδες βάσης.
Με τέτοια επιτόκια στην δευτερογενή αγορά η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδώσει 10ετές ομόλογο κάτω από 4,40% με 4,50% επιτόκια αποτυχίας.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να αποπληρώνει μερικώς το ΔΝΤ για 3 δισεκ. π.χ. επειδή έχει επιτόκια 3,55% και να δανείζεται από τις αγορές στο 4,30% ή 4,50%.
Είναι λάθος μήνυμα.
Από την άλλη πλευρά όσο συντηρείται η κρίση και οι αγορές δεν είναι ευνοϊκές για την Ελλάδα θα είναι λάθος να κάνει χρήση του cash buffer των 24,1 δισεκ. ευρώ.
Το κεφαλαιακό απόθεμα υπάρχει για να μην χρησιμοποιηθεί όχι για να χρησιμοποιηθεί.
Το κεφαλαιακό απόθεμα λειτουργεί σαν προληπτική πιστωτική γραμμή, υπάρχει όχι για να χρησιμοποιηθεί αλλά για λόγους δικλείδας ασφαλείας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πραγματοποιήσει ένα road show στην Ασία στα μέσα Σεπτεμβρίου και λογικά θα ήθελε τέλη Σεπτεμβρίου ή μέσα στον Οκτώβριο να βγει ξανά στις αγορές.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να δοθεί λάθος μήνυμα στις αγορές.
Όχι έξοδος με λάθος επιτόκιο, όχι έξοδος για εντυπώσεις, όχι έξοδος για λόγους άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
Οι 720 μονάδες στο χρηματιστήριο είναι απογοήτευση, απόδειξη μη επενδύσιμης αγοράς
Λογικά το ελληνικό χρηματιστήριο στην φάση εξόδου της Ελλάδος από τα μνημόνια θα έπρεπε να βρίσκεται στις 900 μονάδες και όχι στις 720 μονάδες.
Αυτό είναι αποτυχία, δεν έχει πείσει η Ελλάδα τους επενδυτές.
Το ελληνικό χρηματιστήριο πρόσφατα ήταν ξανά 720 μονάδες Απρίλιο και Νοέμβριο του 2017.
Αύγουστο του 2018 το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στις 720 μονάδες και οι τράπεζες σταθερά κάτω από τις τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου του 2015.
Όταν οι επενδυτές βλέπουν δικαιολογημένα υποτιμημένες τράπεζες λόγω κακής ποιότητας κεφαλαίων, NPEs 90 δισεκ. και βαθειάς ανησυχίας ότι θα χρειαστούν ξανά κεφάλαια 8-9 δισεκ. οι τράπεζες εύλογα βρίσκονται κάτω από τις τιμές των ΑΜΚ του 2015.
Όσον αφορά τις μη τραπεζικές μετοχές του FTSE 25 η πλειοψηφία είναι ακραία υπερτιμημένες μετοχές δεν μπορεί η Coca Cola να έχει 11 δισεκ. κεφαλαιοποίηση μεγαλύτερη από το σύνολο των μεγάλων ελληνικών τραπεζών.
Το σκηνικό αυτό στο χρηματιστήριο δεν θα αλλάξει.
Εάν οι 720 μονάδες γίνουν 800 μονάδες το γενικό συμπέρασμα δεν θα αλλάξει, η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και ειδικά οι τράπεζες θα παραμείνουν μη επενδύσιμες.
Τι διδάσκει το πρόσφατο παρελθόν για το χρέος;
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2018 όπου το χρέος ανέρχεται στα 322 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2018 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2018 με χρέος 322 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της γενικής κυβέρνησης στα 322 δισεκ. και της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχαν οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού.
Δομή χρέους
EFSF 130,9 δισεκ.
Διμερή δάνεια GLF 52,9 δισεκ.
ESM 58 δισεκ. = 43+15 δισεκ. με την τελευταία δόση
ΕΤΕΠ 7,9 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 9,5 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 39,9 δισεκ.
ΔΝΤ 10,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 2,8 δισεκ.
Έντοκα 14,5 δισεκ
www.bankingnews.gr
