.

Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

ΜΑΝΗ - ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ: Ξαναγεννιέται το διαμάντι της Μάνης μετά από χρόνια παρακμής


Θρυλικό Hotel Lakonis: Το διαμάντι της Μάνης άρχισε να χτίζετε στα τέλη του 1960. Σε τριάντα στρέμματα γης, μπαγκαλόους με ονόματα Ολύμπιων Θεών, ιδιωτική παραλία και πολλά άλλα εντυπωσιακά πράγματα ξεδιπλώνονταν. Μάλιστα, αυτό γινόταν σε μία τεράστια έκταση, η οποία ήταν μέσα στο πράσινο.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Φανταστικό ξενοδοχείο


Μετρούσε 100 επιπλωμένα και φουλ εξοπλισμένα, υψηλής αισθητικής δωμάτια, φημιζόταν για την εξαιρετική του κουζίνα, ενώ πολλοί έσπευδαν να το επισκεφτούν μόνο και μόνο για να κολυμπήσουν στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας του που προσέφεραν θέα σε ολόκληρο το Γύθειο. Εκεί, υπήρχε αναψυκτήριο-ταβέρνα για δροσερά ποτά και σνακ, αλλά και παραδοσιακό φαγητό με τους θαμώνες να μη διστάζουν να περάσουν ολόκληρη τη μέρα τους στο νερό, κάτω από τον ήλιο.

Δυσαρεστημένοι δεν έμεναν ούτε οι λάτρεις των σπορ, καθώς οι ιθύνοντες παρείχαν τη δυνατότητα ενοικίασης κανό και βαρκών προς εξερεύνηση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής. Η παραλία τους έκανε να ξεχάσουν ακόμα και την τεραστίων διαστάσεων πισίνα που βρισκόταν σε σημείο-κλειδί των εγκαταστάσεων. Ήταν κι αυτό μια επιτυχία…

Θρυλικό Hotel Lakonis: Αστέρες του Χόλιγουντ στο ξενοδοχείο

Η ξενοδοχειακή ομάδα που έχαιρε παγκόσμιας αναγνώρισης δεν φιλοξένησε μόνο μεγάλα ονόματα της μουσικής και του κινηματογράφου μα και… ολόκληρες εταιρείες παραγωγής! Ήταν στις αρχές του 1980 όταν η Columbia Pictures νοίκιασε το ξενοδοχείο για τα γυρίσματα της ταινίας «Tempest» του Πολ Μαζούρσκι, τα οποία διήρκεσαν τρεις περίπου μήνες.
Συνεργεία, σκηνοθέτες και αστέρες του Χόλιγουντ είχαν κατακλύσει τους χώρους, με την επιχείρηση να γνωρίζει στιγμές τεράστιας δόξας. Και πώς να μην συμβεί αυτό όταν αστέρες όπως οι ΣούζανΣάραντον, Τζον Κασαβέτις και Τζίνα Ρόουλαντς ζούσαν και εργάζονταν εκεί; Δεν ήταν οι μόνοι που πέρασαν από το «Lakonis», φυσικά. Ανάμεσα στους διάσημους επισκέπτες του συγκαταλέγονται η Σοφία Λόρεν και ο Αμερικανός ηθοποιός Τέλι Σαββάλας ο οποίος καταγόταν από εκεί.
Ο σκηνοθέτης του «Τιτανικού», Τζέιμς Κάμερον, είχε αποθεώσει το μέρος, ενώ και η Αντζελίνα Τζολί είχε απολαύσει τις διακοπές της στη Μάνη επιλέγοντας το hotspotτης περιοχής για τη διαμονή της. Σε μια εποχή, μάλιστα, που το ξενοδοχείο δεν βίωνε και τις καλύτερες ημέρες του, καθώς το τέλος του ήταν κοντά.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Τι λένε οι φήμες

Λέγεται πως τα τελευταία χρόνια, λίγο πριν το οριστικό το κλείσιμο το 2002, στο ξενοδοχείο λειτουργούσε μόνο η αίθουσα εκδηλώσεων. Τα δωμάτια είχαν σφραγιστεί, οι χώροι είχαν εγκαταλειφθεί και η αύρα του επιβλητικού κτηρίου προμήνυε πως η αυλαία θα έπεφτε σύντομα. Έτσι κι έγινε.
Το 2003 η εικόνα του πάλαι ποτέ αξιοθέατου της περιοχής έχει αλλάξει δραματικά. 12 χρόνια μετά, ένα διόλου κολακευτικό άρθρο της βρετανικής DailyMail έρχεται να φέρει ξανά στο προσκήνιο το Lakonis, αυτή τη φορά ως «τρανό παράδειγμα της γενικότερης παρακμής της Ελλάδας».

Θρυλικό Hotel Lakonis: Προβληματική Ελλάδα

Η «προβληματική» -όπως ο αρθρογράφος τη χαρακτηρίζει- Ελλάδα άφησε ένα από τα ομορφότερα τουριστικά θέρετρα να ρημάξει και να λεηλατηθεί σε βαθμό που βλέποντας κανείς την κατάληξή του δύσκολα θα πίστευε τις παλιές του δόξες. Οι φωτογραφίες που κάνουν τον γύρο του κόσμου απογοητεύουν και προκαλούν ερωτηματικά, με τους αναγνώστες της DailyMail να αναρωτιούνται για ποιο λόγο ένα κτίριο με τέτοια δυναμική αφέθηκε να καταστραφεί. Γιατί κάποιος επενδυτής δεν το διεκδίκησε.
Ορισμένοι βρήκαν πολύ εύκολα την αιτία. Το μέρος χαρακτηρίστηκε ως «καταραμένο», θεωρία που βασίστηκε στη στενή σχέση του ιδιοκτήτη του με τον χουντικό Παπαδόπουλο. Αστείο αν το σκεφτούμε, σωστά;

Κι όμως, μερικοί δελεαστικοί τίτλοι σε δημοσιεύματα ήταν αρκετοί για να γεννηθεί μια φήμη που μπορεί ποτέ να μην εξηγήθηκε από πού ακριβώς έχει προκύψει, ωστόσο συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα. Για πολλούς, το θρυλικό Hotel Lakonis παραμένει εγκαταλελειμμένο λόγω της «κατάρας» που το κυνηγά. Δυστυχώς για τους λάτρεις των… grande τίτλων, τα πράγματα δεν έχουν έτσι.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Ξενοδοχείο, με νέους ιδιοκτήτες

Το ξενοδοχείο-διαμάντι της Πελοποννήσου όχι μόνο έχει αγοραστεί, μα επιπλέον οι νέοι του ιδιοκτήτες φημίζονται τόσο για το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, αλλά και για τη μεγάλη τους αγάπη για τη Λακωνία. Πρόκειται για την οικογένεια μεγαλοεπιχειρηματιών Βαλιώτη, οι οποίοι δικαίως θεωρούνται από τους ιδιώτες στους οποίους η Σπάρτη και η Λακωνία γενικότερα χρωστούν πολλά σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη του τόπου.
Πίσω από την αγορά του Hotel Lakonis βρίσκεται η Αικατερίνα Βαλιώτη, κόρη του Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Ευστάθιου Βαλιώτη, με καταγωγή από χωριά που βρίσκονται μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Σπάρτη,που ζει και εργάζεται στην Αμερική. Εκείνη, με τον επίσης Πελοποννήσιο σύζυγό της, ζουν και εργάζονται μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, έχοντας δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Λακωνίας.
Ο λόγος για το υπερσύγχρονο εργοστάσιο επεξεργασίας, τυποποίησης και εξαγωγής ελιάς και ελαιόλαδου Sparta Gourmet, το οποίο συνεργάζεται αποκλειστικά με ντόπιους παραγωγούς. «Έχουμε εξαιρετικό αγροτικό προϊόν στον τόπο μας», λέει ενθουσιασμένη. «Το λάδι φεύγει στο εξωτερικό εμφιαλωμένο και με την ελληνική ταυτότητα στην ετικέτα, διότι στόχος μας είναι να μάθουν όλοι πως στην Ελλάδα έχουμε το νούμερο ένα προϊόν», συνεχίζει.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Τι αναφέρει η Αικατερίνα Βαλιώτη

Για την κ. Βαλιώτη, το Lakonis είναι ακόμα μία μεγάλη επένδυση που σκοπό έχει να διαφημίσει τις ομορφιές της «δικής της Μάνης» σε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι άκοπα φυσικά, μα με ένα επενδυτικό σχέδιο που μέσα σε λίγα μόνο χρόνια θα έχει χαρίσει ξανά στο Γύθειο την χαμένη τουριστική του αίγλη.
Η ίδια, μπορεί να βρίσκεται μόλις στην αρχή του νέου της σχεδίου για την ανάπτυξη του τόπου. Η ίδια δηλώνει βέβαιη πως η νέα ξενοδοχειακή μονάδα που ετοιμάζεται να δημιουργήσει θα είναι πράγματι ένας ακόμα λόγος για να επισκεφτεί κανείς τη λακωνική Μάνη.
«Προχωρήσαμε στην αγορά του Ξενοδοχείου τον Οκτώβρη του 2018. Το ήθελα πολύ. Τα καλοκαίρια μου τα περνούσα στη Σπάρτη και το Γύθειο, παρότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αμερική. Είχα μείνει στο Lakonis το 1992 – 1993, σε μια περίοδο που είχε ήδη αρχίσει να χάνει την αίγλη του. Σαν Ελληνοαμερικανάκι που ερχόμουν διακοπές, αυτό έβλεπα. Ήταν ένα υπέροχο μέρος, που όμως σαν ξενοδοχείο χρειαζόταν δουλειά», θυμάται.
Μια δουλειά που έμελλε να έχει τη δική της σφραγίδα 30 παρά κάτι χρόνια μετά!
«Μα γιατί μια επιτυχημένη επιχειρηματίας να μπει στη διαδικασία να πάρει στην κατοχή της ένα ακίνητο που πλέον αποκαλείται ξενοδοχείο-φάντασμα;»,πιθανόν να αναρωτηθεί κανείς. Η απάντηση, όμως, είναι απλή. Εκείνη δεν κοιτάζει πίσω. Κοιτάζει μόνο μπροστά και δεν σκέφτεται τη θλιβερή εικόνα που αντίκρισε μόλις επέστρεψε στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο ως υποψήφια αγοράστρια, μα όλα όσα εκείνο μπορεί να γίνει.
«Η Πελοπόννησος είναι φανταστικής ομορφιάς και εύκολα προσβάσιμη. Το Γύθειο συγκεκριμένα είναι και οικονομικά προσιτό και έχει την υποδομή να αποτελέσει τουριστικό θέρετρο κυρίως λόγω τοποθεσίας και προσβασιμότητας. Δεν σε περιορίζει όπως τα νησιά. Έρχεσαι με αυτοκίνητο, δεν εξαρτάσαι από αεροπλάνα και φέρι. Είναι ένας κρυμμένος θησαυρός με τεράστια τουριστική δυναμική. Ένα κρυφό διαμάντι με διάχυτο το παραδοσιακό στοιχείο. Τι άλλο να ζητήσεις;», σχολιάζει.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Υπερσύγχρονο τουριστικό θέρετρο

Το Lakonis αλλάζει. Αλλάζει τα πάντα εκτός από την αρχιτεκτονική του. Η οικογένεια Βαλιώτη ήδη ολοκλήρωσε το στάδιο καθαρισμού του χώρου, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τους εμπλεκομένους ως «ζούγκλα» με τα σημάδια της εγκατάλειψης ορατά ήδη από το πρώτο βλέμμα στους εξωτερικούς χώρους.
Χρειάστηκαν δύο ολόκληροι μήνες για να καθαριστεί εξωτερικά από τους θάμνους και τα μπάζα και να μπορέσουν τα συνεργεία να φτάσουν στο εσωτερικό των κτιρίων. Σκουπίδια, γκράφιτι και κάθε είδους ανθρώπινη παρέμβαση δυσκόλεψαν πολύ την όλη επιχείρηση.
Ο χώρος ήταν για χρόνια προσβάσιμος σε κάθε είδους «επισκέπτη», με την κ. Βαλιώτη να σημειώνει πως ακόμα και όταν περιφράχτηκε και τοποθετήθηκε ταμπέλα στην είσοδο που υποδείκνυε πως η περιουσία ανήκει πλέον σε ιδιώτη, πολλοί δεν σεβάστηκαν το ότι το ξενοδοχείο δεν θα ήταν πια έρμαιο στα χέρια καταπατητών.
Οι μελέτες πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το νέο επενδυτικό σχέδιο έχουν ξεκινήσει. Κάποιες από αυτές έχουν ήδη ολοκληρωθεί, με κάποιες άλλες να βρίσκονται σε εξέλιξη. Σύμφωνα με τη νέα ιδιοκτήτρια, στόχος είναι να διατηρηθούν η ίδια αρχιτεκτονική και το μοντέρνο στοιχείο των ‘60s, αλλά να διαμορφωθούν σωστά και όμορφα οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί χώροι με νέα, σύγχρονα υλικά.
«Το ξενοδοχείο θα είναι μόνο η αρχή», επισημαίνει η επιχειρηματίας η οποία στοχεύει στην «υπεύθυνη ανάπτυξη» με επιπρόσθετα έργα και επενδύσεις στην περιοχή.

Θρυλικό Hotel Lakonis: Μίνι version του Costa Navarino;

«Καταλαβαίνω τη σύγκριση, όμως εμείς δεν πάμε να δημιουργήσουμε μια απομίμηση, όχι. Θα είναι κάτι διαφορετικό το οποίο όμως θα μοιάζει στο τουριστικό κομμάτι. Η νέα ξενοδοχειακή μονάδα του Γυθείου θα διαφημιστεί, θα προβάλει την ομορφιά της ανατολικής Μάνης και θα προσελκύσει κόσμο. Έχουμε ανεκμετάλλευτη τουριστική δύναμη», ξεκαθαρίζει η Αικατερίνα Βαλιώτη.
«Θα δημιουργηθούν 100 νέες θέσεις εργασίας και θα βοηθηθεί η περιοχή στο σύνολό της. Δεν θέλω να είμαι μόνη μου σε αυτό. Θέλω καθένας ξεχωριστά να ωφεληθεί από αυτό που ετοιμάζουμε. Επιθυμώ αυτό να αποτελέσει την αρχή για τη δημιουργία και άλλων μεγάλων έργων που θα αναπτύξουν τον τόπο μας».
Και κάπως έτσι μπορούμε πλέον να μιλάμε για νέα εποχή του Lakonis.
Μια εποχή που μπορεί να μην χιλιοδιαφημίστηκε από τους νέους ιδιοκτήτες, μα είναι προ των πυλών καθώς έναν χρόνο τώρα, το ξενοδοχείο ετοιμάζεται να επιστρέψει δυναμικά στον χώρο των τουριστικών επιχειρήσεων. Όχι ως «Hotel Lakonis» φυσικά. Με νέο όνομα –το οποίο φυσικά δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμο- , εργατικό δυναμικό με γνώση και όρεξη και ευκαιρίες για τους ντόπιους και όχι μόνο.
Βάσει της εμπειρίας τους, εκτιμούν το έργο ανακατασκευής να διαρκέσει περίπου 16 έως 20 μήνες με ιδανικές συνθήκες. Όλα αυτά, όμως, με την προϋπόθεση να μην καθυστερήσει το όλο σχέδιο η… ελληνική γραφειοκρατία.
Η όλη ενέργεια, πάντως, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μία μόλις φράση της κ. Βαλιώτη:
«Έχουμε έναν θησαυρό στα χέρια μας και πολλή όρεξη για δουλειά. Όρεξη που πηγάζει από σεβασμό και αγάπη για την καταγωγή μας».